Aşık

Uzun bir inceleme yaptım. Belki okumak isteyene fikir verebilir. Ya da okumasına vesile olabilir diye. Çünkü toplum ve insan eleştirisini iyi verdiğini düşünüyorum. Bu sebepten kısası haksızlık olacağını düşündüm.

Çok katmanlı başarılı bir roman.
Kurgusu iki farklı hikaye üzerine kurulmuş. İlki Prens Kian’ın kaybettiği tahtı geri almak üzerine kurulu yolculuğu, ikincisi dış dünyadan yalıtılmış olarak yönetilen -Kian’nın ileride aşık olacağı kadın olan- Şana’nın da dahil olduğu bir topluluğun hikayesi.
Her iki hikayeyi de beğendim. Yazar romanın sonunu iyi bağlamış. Birden fazla hikayeyi içeren çoğu kitapta genelde böyle bir şey olmuyor ne yazık ki. Birinden biri "ee ne oldu şimdi bunlara?" ya da "diğer hikayeye ne gerek vardı!" dedirtiyor çoğu kitap.
Okurken atını çizdiğin çok yer de oldu. Özellikle psikolojik tahliller çok iyi yapılmış. Zindanda sıkışıp kalmış bir insanın ruh hali, o ruh halini zindandan kurtulduğunda da sürdürme şekli, Şana'ya aşkında ki git geller, kısacası karakterin dengesizliklerini. Bu karaktere fazlasıyla ısınmama sebep oldu desem yeridir. Bazı hallerinde kendimi gördüm. Bazense "yuh!" dedirtti. Belki de yazarın vermek istediği buydu.

Kısacası altı çizilecek o kadar nokta, söylenecek o kadar şey var ki... Okuyunuz efendim.

"Kimin kafasında filizlenip gövde buldu bu çılgınlık?
Hangi gök kubbenin altında tasarlanıp yapıldı kaderim?..", Sayfa 27.