İnsanların birbirlerine âşıkken gündelik hayatlarına devam etmelerini anlayamıyordum. Böylesi bir hakaret bana ihanet gibi geliyordu. Kötü sahnelenmiş bir piyes gibi. Sanki bir insana değil de, bir koltuğa âşık olunuyormuş gibi!
"güneşe aşıkken ve aynı zamanda güneşe alerjin varken; kendini gün ışığı görmeyen bi odaya kitleyip, duvara astığın güneş resmine bakmak gibi…"
hep bir boşluk bulup sızmak isterdim
annemin dizinin dibinden yarı tropik memleketlere
acıktıkça muz yer mutlu oluruz zannederdim
babamın muzu taneyle aldığı manavın önünde beklerken
etrafı sahipsiz muz ağaçlarıyla çevrili
bir yerlere kaçıp gitmek isterdim
daha ortaokulda, gülistan'a aşıkken
onu da alıp bir yerlerde mülteci olmak
necdet şen
"Evindeyken bile misafir gibi hissediyorsan kendini, hiçbir inanca ve millete bağlanamamışsan, sevgiyi sorguluyorsan sırılsıklam aşıkken bile, hesap verilecek tek ve en yüksek nokta taşıdığın vicdansa eğer, üzgünüm, yapayalnız yaşlanacaksın.
Gözlerinin içi gülerken bile küstah ve huysuz bir adam olarak damgalanacaksın... En yakın dostların bile "zor bir adamsın" diyecek sana, üzgünüm... çünkü sen seçtin sıradışı ve yabancı olmayı... Hızlı ve ısrarlı düşünmeye, sorulara aşık olan sendin.
Kestirme çözümlemeler ve irkiltmeyen açıklamalara meyleden akvaryum balıklarıyla uzlaşamayacaksın... bütün kaşifler gibi sen de yapayalnız yürüyeceksin yolunda..."
Gökyüzü bizim olmasın, biz gökyüzünün olalım.
Unutma;
‘Mavi'ye aşıkken, sevemezsin siyahı…
#Sezai Karakoç