Ruhsuz bir bilgi anlayışı mümkün değildir ve kopyalanamayan asıl şey de ruhtur.
Sayfa 23
“Söyleyin bana, niçin çalışıyorsunuz? Kariyer? İyi bir gelecek? Çocuklarınızın eğitimi? Kimseye muhtaç olmamak? Para…” dedi küçümseyici bir tavırla. “Hayır siz para için çalışmıyorsunuz. Çünkü o iyi bir köle, kötü bir efendidir. Para bambaşka bir uğraşın doğal sonucudur. Sizlerin asıl istediği ‘saygı’.”
Sayfa 93Kitabı okuyor
"Bu köpükler tam bizim gibi değil mi? Hiçbir şey değiller, asıl ırmak ise hep akıyor. Köpüklerse kabarır, sõner ve yok olur. Hayat da öyle değil mi? Onun da cereyanı devam eder, onun da selleri denize dökülür. Biz ise köpükler gibi gelir ve gideriz fakat hayat bakidir.
Zaten insanların yeni başlangıçlar yapabileceğine hiçbir zaman inanmadım. Bu büyük bir yalan. Düşünsene; onca şey yaşıyorsun ve " pardon, önceki yaşadıklarımın hepsi kötü bir denemeydi, asıl şimdi başlıyorum hayata" diyebilir misin? Gerçekten sana inandırıcı geliyor mu bu? Lanet izlerin tamamen kaybolduğunu gördün mü hiç?
Halis Karabenli
Hayat yaşamaya değer onca olumsuz şeye rağmen. Bir kadının en güzel özelliğidir içindeki yanan ateşi güneşli bir gün gibi göstermesi ve o ateşle yaşamayı öğrenmesidir onu asıl güzel kılan şey.
#denizinesintisindenkalanlar
*asil insanların en neşeli zamanlarında bile bir hüzün vardır, daha düşük ruhlar ise en sefil zamanında neselidir*
Bir zamanlar bir dostum vardı ve çok asil bir insandı. Dolayısıyla, dostluğa dair bir yargıda bulunmaya kendimde hak görüyorum. Senin umudun var ve dünya önünde serili: çaresizliğe kapılmak için bir nedenim yok. Bense... Bense her şeyi kaybettim ve hayata yeniden başlayamam."
Sayfa 22Kitabı okuyor
Burada asıl olan, dünyadan el etek çekmek ya da yoksulluğa gömülmek değil, yaşamı yadsıyan tüketim yerine yaşamı onaylayan tüketimi gerçekleştirmektir. Bu ayrımı yapabilmek içinse, yaşamın ne olduğunun, etkin olmanın ne anlama geldiğinin ve nelerin harekete geçirici, özendirici, uyarıcı etki yaptığının farkına varmak gereklidir; bunların karşıtlarının neler olduğunu bilmek gereklidir. Bir giysi, bir sanat ürünü, bir ev, birinci ya da ikinci kategoride olabilirler. Modacıların ve halkla ilişkiler görevlilerinin kâr amaçlarının ürünü olan modaya uygun bir giysi, kişisel tercih ve zevke uygun, çekici ya da güzel bir giysiden çok farklıdır. Birkaç giysi üreticisi, ürünlerini, kendilerine zorla benimsetilmeye çalışılanı değil de beğendiğini giymekten hoşlanan kadınlara satmayı yeğleyebilirler. Aynı şey, sanat ürünleriyle estetik duygulara seslenen diğer ürünler için de geçerlidir. Eğer bunlar, birer statü simgesi ya da sermaye yatırımı olmak işlevlerini yitirirlerse, güzeli tanıma ve seçme duygusu yeni bir gelişime uğrama fırsatı bulacaktır. Gereksiz olan ya da tembellik yaratmaktan başka işe yaramayan şeyler dikkate alınmayacaktır. Özel otomobil, bir statü simgesi değil de yararlı bir ulaşım aracı haline geldiğinde, taşıdığı anlam farklı olacaktır. Artık insanların her iki yılda bir otomobil değiştirmesine, yeni bir otomobil almasına gerek kalmayacak, sanayi, üretiminde çok büyük değişiklikler yapmak zorunda olacaktır.
Sayfa 156Kitabı okuyor
Asıl cesaret beyninle ortaya konur, bedeninle sergilediğine istismar denir. Kimsenin seni istismar etmesine izin verme.
Suç işlerken yakalanmak insanları çok kötü etkiler. Onu, o anda gören herkesi yok etmek isterler. Bu sadece tanığı ortadan kaldırma isteği değildir. Çok başka türlü duygular gizlidir içinde. Sanki en mahrem, en çirkin, en görülmemesi gereken yerleri görülmüş gibi hisseder ve onları gören bu gözleri kör etmek, yok etmek isterler. Ne ceza alacaklarından çok artık asıl düşmanları o gözlerdir çünkü artık suçlu kendine de o gözlerle bakmakta, baktıkça kendini aşağılamaktadır. Gazetelerde okuduğum cinayet haberleri geliyor aklıma. Cinsel sorunları olan kişiler sıkça cinayet işler. İşte bu cinayetlerde asıl sebep, kişinin bu zayıf, bu çirkin, bu acınası, iğrenç yönünün bir başkası tarafından görülmesi, anlaşılması ve yakalanmasıdır. Aslında kurtulmak istenen şey kişinin kendine bakan, kendini yargılayan, aşağılayan gözleridir. Sadece cinayet gibi büyük suçlar için değil, kişiyi iç dünyasında rahatsız eden hemen her tür olayda geçerlidir bu kural. Kendisi bilse bile, bir başkasının bu bilgiye ortak olması suçunu arttırır ve o kişilerin yok olmasıyla birlikte suç da ortadan kalkacak gibi hisseder kişi. Sanki kimse bilmezse o suç azalacak, onu artık rahatsız etmeyecek, yüreğine diken gibi batmayacaktır.
