Erich Fromm bütün sevgilerin kaynağının Allah sevgisi olduğunu “Sevme Sanatı” adlı eserinde enikonu anlatır durur. Bütün sevgilerin de ondan neşet ettiğini söyler.
Hz. Mevlana’nın; “yağmurların da ıslandığı bir yağmur vardır adı aşk olan. Ateşlerin de yanıp kül olduğu bir ateş vardır adı aşk olan… Gölgelerin de gölgede kaldığı, sırların sır verdiği bir haldir aşk! Hülasa tüm aşkların da aşık olduğu bir aşk vardır, ilahi aşk!” derken, vurgulamaya çalıştığı da aynıdır aslında; Allah aşkı.
Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de, hoştur. Allah aşkı, insanı kendinden etmez, bilakis kendine getirir. Şems-i Tebrizi’nin ifadesiyle; “sevmek bu kadar güzelse, kimbilir sevmeyi Yaratan ne kadar güzeldir.”
Hz. Mevlana; “Allah bana aşkı nasip etmedi diyorsun. Kulağınla değil yüreğinle dinle! Aşk kapıyı çalıyor da sen duymuyorsun” derken, anlatmaya çalıştığı da yine ilahi aşktır. Bütün varlıklar O’nun aşkıyla yanar, tutuşur ve pervane olurlar.