Geceye Övgüler oldukça kasvetli bir şiir kitabı. Dizilim bakımından olmasa da söylem bazında daha çok ağıt niteliği de var diyebilirim. Bu denli kasvetli olması da, asıl adı George Friedrich Philipp Freiherr von Hardenberg olan yazar Novalis'in, eseri nişanlısı Sophie von Kühn'ün çok genç yaşta ölümü üzerine yaşadığı derin acıyla yazmış olmasından kaynaklanır. Ölüme yapılan güzelleme ve geceye atfedilen çoğu mistik ve tanrısal özelliklerin bu acıdan kaynaklandığı aşikardır. "Bu eserinde Novalis, asıl insan zamanını'nı gecede arar, bir ölüm özlemine dönüşen ve aşktan ötürü duyulan acı ise bir yandan yaşamla, bir yandan öbür dünyayla karşılaşıtırılır."
Kendisi de 29 yıllık kısacık bir ömre sahip olan Novalis'in Geceye Övgüler'i, kitapta iki farklı şekilde bulunuyor. Bunlardan biri Athenäum adlı dergideki düzyazı şiir şeklindeki metin; diğeri ise şiir şeklindeki elyazısı metin. Ben düzyazı şeklini açıkçası hiç sevemedim, ancak elyazısı metni daha anlaşılır ve etkileyici buldum. Duyguya hitabı daha güçlü geldi.
Belki de acı duygusu derin bir kasvet yarattığından ben eseri çok beğenmedim ancak vakit kaybı olduğunu da düşünmüyorum. Okunur bir eser, tavsiye ederim.
Novalis 'in ikinci eseri olan 
Geceye Övgülerkitabının yorumu ile karşınızdayım. Romantizmin kurucusu eserlerinden sayılan uzun şiirine ait bugün elde iki metin bulunmaktadır. Bunlardan biri, çeşitli düzeltmelerden geçmiş olan ve "Elyazısı Metni" diye bilinen
