S2 B1 (21) 26.06
“Nasıl da sevdim, ne iştir bilmeden sevmeyi,
Bir parça son yalnızlığa öncekiler hazırlıktır,
İnsan sevdiğini bırakmaz, sevmek insanı bırakır…” Attila İlhan
“Bunca yıl sönmemiş umudum,
nisan değilse mayıs,
perşembe değilse pazar…"
Attila İlhan
"Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Perşembe değilse pazar."
— Attilâ İlhan
Yanlış bir hayalin şehrinde kaldım,
Sevdiği ben değilim.
Anlatamam.
Attilâ İlhan
şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
o mahûr beste çalar müjgân'la ben ağlaşırız
attilâ ilhan
“Aşkımız bitmiş olabilir ama unutma, ayrılığımız devam ediyor sevgilim.” diyor Seyyidhan Kömürcü. Nitekim, Attila İlhan haklı; “Ayrılık da sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili.” Gittin ama benden seni götüremedin sevgilim. Gittin ama beni de yanına alıp gittin.
Kaptan Attila İlhan
Attilâ İlhan, "Kaptan" lakabının kendisine Paris yıllarında bir dönem sakal bırakması üzerine arkadaşları tarafından yakıştırıldığını belirtmiştir. Lakabın yayılmasında beş bölümden oluşan Kaptan şiiri etkili olmuştur.
Paldır küldür yıkılır bulutlar
Gökyüzünde anlaşılmaz bir heybet
O eski heyecan ölür
An gelir biter muhabbet
Çalgılar susar heves kalmaz
Şatârâbân ölür
Şarabın gazabından kork
Çünkü fena kırmızıdır
sen de az şair değilsin Attila İlhan
bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
gittiler akşam olmadan ortalık karardı
youtube.com/watch?v=S6UxgbO...
Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır
yıldızlar aydınlık fikirler gibi havada salkım salkım
bu gece dağ başları kadar yalnızım
Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
dudaklarımda eski bir mektep türküsü
karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
gözlerim gözlerini arıyor durmadan
nerdesin
Attilâ İlhan