Hayattan ne öğrendim?
Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum.
Işığı gördüm, korktum.
Ağladım.
Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim.
Karanlığı gördüm, korktum.
Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladım sevdiklerimi.
Ne mutlu onlara ki her akşam seni görürler
Seninle konuşur ve seninle otururlar
Eğer seni gelip görmek mümkün olmazsa
Gider seni görenleri görürüm...
Baba Tâhir Uryân
youtu.be/T9SN2MJ6H3U
“Direkler eğik, burnumuz batmış suya
İnsan düşmanının sillesinden kaçar ya
Soluğunu ensesinde duya duya
Ve koşar başını hiç kaldırmadan
Gemi öyle koştu, rüzgâr öyle coştu
Kaçtık güneye hiç durmadan…”