Ayça Eker
@aycaeker
23yo | IAU | İST
Born in Mersin
Öğrenci
Lisans
İstanbul
Mersin, 15 Ağustos 1999
81 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
İnsanların mutluluk olasılığı ne kadar yüksekse, mutsuzlukları da o kadar artıyor demek.
Sayfa 87 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar ancak koşullar buna elverdiğinde delirme lüksüne sahiptirler.
Sayfa 86 - Can YayınlarıKitabı okudu
Deli olmak, düşüncelerini iletmekten aciz olmak demek. Sanki yabancı bir ülkedesin, çevrede olup biten her şeyi görüyor, anlıyorsun, ama istediğini anlatmaktan, dolayıyla da yardım bulmaktan umutsuzsun, çünkü orada konuşulan dili bilmiyor, anlamıyorsun.
Sayfa 73 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanlar hiçbir zaman kendilerine anlatılanlardan bir şey öğrenmezler, kendi çabalarıyla öğrenirler yalnızca.
Sayfa 72 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar yaşamak için savaşır, ölmek için değil.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her şeyi aptalca bulduğu için yaşamın kendisine empoze ettiği şeyleri kabullenmişti her zaman. Ilkgençliğinde seçim yapmak için çok erken olduğuna inanmış, gençliğinde, yani şimdi ise, değişmek için çok geç kaldığını düşünmüştü.
Sayfa 55 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her şey ağır bir sessizlik havasına bürünmüş gibiydi; görünüşe bakılırsa kimse kendi iç dünyasını yabancılarla paylaşmaya hevesli değildi.
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı okudu
O dışarıdakiler, Villete'in duvarlarının öte yanındakiler kimler, biliyor musun?"
"Hep aynı kuyunun suyunu içmiş olanlar."
"İyi bildin," dedi Zedka. "Kendilerini normal sanıyorlar, çünkü hepsi hep aynı şeyleri yapıyorlar. Ben de işte, onların kuyusundan içmiş numarası yapacağım."
Sayfa 47 - Can YayınlarıKitabı okudu
Kendi dünyasında yaşayan herkes delidir. Şizofrenler, psikopatlar, manyaklar. Yani başkalarından farklı olanlar.
Sayfa 45 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hayat, bir bekleme durağı misali.
Tüm ömrünü bir şeyler bekleyerek geçirmişti zaten; babasının işten eve dönmesini beklemek, sevgiliden gelecek, ama hiç gelmeyen mektubu, yıl sonu sınavlarını, treni, otobüsü, telefonu, tatilleri, tatillerin sonunu beklemek, hep beklemek. Şimdi de kendisiyle önceden randevulaşmış olan ölümü beklemek zorundaydı.
Sayfa 42 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yaşamı boyunca pek çok kez fark etmişti Veronika, tanıdığı bir sürü insan başkalarının başına gelen korkunç olaylardan sanki gerçekten üzgünmüş ve yardım etmek istiyormuş gibi söz ederlerdi, ama işin gerçeği, başkalarının acılarından zevk aldıklarıydı; çünkü böylece kendilerinin mutlu ve şanslı olduklarına inanabiliyorlardı.
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı okudu
“Nasıl olduğunuzu öğrenmek ister misiniz?
Veronika, “ Nasıl olduğumu zaten biliyorum,” dedi. “ Ve gövdemde sizin gördüğünüz değişikliklerle hiç ilgisi yok olanların. Olan her şey ruhumda oluyor.”
Sayfa 37 - Can YayınlarıKitabı okudu
Zaten hayalleri unutup yaşamı olduğu gibi kabullenmem daha iyi daha kolay.
Sayfa 36 - Can YayınlarıKitabı okudu
Herkes bizi mutlu bir çift olarak görecek, yüzeyde görünen mutluluğun altındaki yalnızlıklardan, öfkeden, tevekkülden kimsenin haberi olmayacak.
Sayfa 35 - Can YayınlarıKitabı okudu
Her insan kendi bilir çektiği acının boyutlarını ya da yaşamında anlamın hepten yok olduğunu.
Sayfa 26 - Can YayınlarıKitabı okudu