Bir kitapta okumuştum özlemenin mısralarını;
“Özlemek zor iştir, kim görmeden , sesini duymadan,
yanında olmayana özlem duyabilir ki?
Diyoruz ya insanlar unutkan,
Her acı, her sevda unutulur zamanla.
Sesini unuttuk, sözlerini unuttuk ve belkide
nasıl göründüğünü unuttuk.
Ya hisler.!
İnsan birinin birine bıraktığı hissi de unutabilir mi zamanla?”