“Artık atmayacak bu yürek; canlı bir insandın sen,
Empedokles, ama artık değilsin!
Artık yalnızca bir solukta yutan alevden bir düşüncesin-
çırılçıplak, sonsuzca huzursuz bir zihinsin!
Her şey, vücut bulduğu
köklere geri döner,
bedenimiz toprak olur,
kanımız su,
ısımız ateş,
soluğumuz hava.
Ahenkle doğanlar, ahenkle ölürler-
Peki ya zihin?”