Ayfer
@ayisigiiiii
Seviyorum işte doğayı, gökyüzünü, müziği, kitapları... Sevemiyorum işte insanları.
H.Y. ♡
15 Mart
436 okur puanı
Mart 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan dediğin hatalardan ibaretmiş.
Sayfa 413Kitabı okudu
Herkes nasıl yaşarsa öyle mi ölüyordu?
Sayfa 412Kitabı okudu
Gözlerini açtığın dünya, evlatları olduğun anne ve baba, büyürken kalbine açılan her yara, zamanla geleceğine yön verebiliyordu. Bazen güçlü bir inançla değiştirebiliyordun yaşantının seyrini... Ama son sözü her zaman kader söylüyordu...
Sayfa 337Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Sızısı hala yanağımda demiştin, ben de bu saatten sonra derim ki yarası hala avuçlarımda.
Sayfa 336 - AybarsKitabı okudu
"İnsanlar bazen yalan söyler," dediğinde bakışları dudaklarıma düştü. "Kalbini bastırmak, ruhunu susturmak için..." Çenemden çektiği elini sol göğsüne bastırdı ama gözleri hala dudaklarımdaydı. "Burası başka söyler." Sonra dudaklarıma dokundu. İçim titredi. "Burası bambaşka..."
Sayfa 306 - Aybars ve BerzahKitabı okudu
"İnsan bazen yalan söyler,"
"Kalbini bastırmak, ruhunu susturmak için..."
Sayfa 306Kitabı okudu
"Ben bu hayatta en değer verdiğim insanları bile tanıyamamışım. Bu saatten sonra kimseye inanmaz güvenemezdim."
Ağlayabilmek için bedenimin değil, ruhumun incinmesi gerekir.
Sayfa 304Kitabı okudu
"Ayağa kalkacak halde olsam zaten giderdim."
"Evet giderdin, ama sorun şu ki uykuya daldığın her an buraya geri gelirdin."
"Anlamadım?"
"Berzah... Sen zaten her gece benimle uyuyorsun."
Sayfa 299 - Aybars ve BerzahKitabı okudu
Bana güvenmeyi öğreneceksin. Çünkü benden başka güvenebileceğin kimse yok.
Sayfa 285Kitabı okudu
Eğer ki, bir dilek hakkım olsaydı, seni hiç tanımamış olmayı dilerdim...
Piyonların şahları devirdiği hikayeler sadece masallarda olurdu.
Sayfa 239Kitabı okudu
Tüm kapıları kapattı ve o kapıların ardında sadece beni bekledi.
Sayfa 228Kitabı okudu
İnsan asla yapmam dediği şeyleri yapabiliyormuş. Asla düşmem dediği çukura düşebiliyormuş.
Sayfa 172Kitabı okudu
Kaldırımda açmış değersiz bir çiçekten farkımız yoktu. Gelen giden üstümüze basıyordu ve kaderimiz hiçbir zaman değişmiyordu. Babasının sevmediği kız çocuklarıydık biz, bir başkası da sevmiyordu.
Sayfa 142Kitabı okudu