İnsanın bazı arkadaşları olmalı gerçekten "kırk yıllık dostum" diyebileceği...
Araya zaman da girse,
Hayatlar farklı yöne de gitse,
Arada kırgınlıklar da yaşansa,
En zor gününde her şeyi unutup,
Sil baştan diyebileceği.
O kadar gereksizce "gerçek" olmayan "gerçek"lerin peşinde koştuk ki özümüzü ve saflığımızı yitirdik. -Mış gibi hayatlar peşinde koşup maskeli balolarda o kadar dolaştık ki kendimizi unuttuk. Ve sonra bir anda o peşinden koştuğumuz " gerçek " hiç olmayacak şekilde "gerçekler acıdır" diyerek yüzümüze koca bir tokat atıp en büyük düşmanımız olup bizi darmaduman etti.