"Çünkü," diyordu Ahab kendi kendine, "bu dünyanın en büyük mutluluklarının boş ve anlamsız bir yanı olduğu halde; yürekten gelen tüm acılarda gizemli ve kutsal bir derinlik, hatta kimi insanların çektiklerinde meleklerin en büyüklerine özgü bir yücelik vardır.” Bu gerçeği yalanlayan hiçbir şey görmüyoruz. Ölümlü insanların çektikleri bu büyük acıların köklerine gidecek olursak, sonunda kaynağı bilinmeyen tanrılara varırız.