Oğuz Atay
"Sorma, sus, söyleme. İnsanların asıl ihtiyaç duyduğunun bu nezaket olmadığını anlamamın üzerinden uzun bir zaman geçti ve keşke bunu anlatmanın bir yolu olsaydı diye düşünüyordum, kendi düşüncelerim benim celladımken nasıl bunu açıklayabilirdim? Sonra yüzüme tokat gibi çarpan bir cümle çıktı karşıma:
"İnsanların yüzlerindeki izlerle ilgili soru sormazsanız nezaket gösterdiğinizi değil, yüzlerini görmediğinizi düşünürler."
Susarsan, dinlemediğini düşünürler. Söylemezsen, anlamadığını düşünürler. Sormazsan, umursamadığını düşünürler.
Ne acı. Oysa sen sadece sınırlara saygı duymuşsundur. Anlamışsındır, görmüşsündür ama bunu söylemenin haddin olmadığına inanmışsındır. Sen nezaket gösterdiğine inanırken yüzlerin ve o yüzlerdeki izlerin görülmediği düşünülmüştür."