Dün geçmiştir. Bu gün geçecek.
Oysa yarın: gelecektir...
Dün geçmiştir. Bu gün geçecek. Oysa yarın gelecektir... Boğazımdaki YumrularCERESKitabı okudu
Hepimiz oyuncak olmuştuk birilerinin elinde.Bilinçli ya da bilinçsiz.Neden kör bakıyorduk bilmiyorum.Görmeye ve duymaya başlamak için ne bekliyorduk millet olarak...
Sayfa 112Kitabı okudu
Geceleri ışık sızmayan evlerin şehre bıraktığı karanlığı ayın dağa vurup yansıyan ışıkları aydınlatırdı.Dağa her baktığımda hem hayranlık hissederdim hem de isyan ederdim.Bu güzel gelinliğin eteklerinin altında sakladığı terörün acımasız etkisini gözmezden gelmesine isyan ederdim...
Sayfa 88Kitabı okudu
O gece de silah sesleri kulaklarımızın içinde patlıyordu.Endişe içinde karanlık evimizin en dip köşesinde sabahladık.Ne yazık ki dualarımızın yerine ulaşmadığını gün ışığı ile öğrendik...
Sayfa 147Kitabı okudu
Hakkâri’deki ilk görevim bana şehit acısını bir kere daha yaşattı. Dayanamıyorum diye çığlık atsam sesimi duyuramayacağımı biliyorum. Gerçekten dayanamıyorum artık. Tanrının adaletine sığınıyorum. Bu konuda lütfen adil davran ülkemize...
Sayfa 230Kitabı okudu
Doğa ülkemize gerçekten cömert davranmıştı.Bu topraklarda doğmak büyümek ve yaşamakbüyük bir şanstı...
Sayfa 218Kitabı okudu
Sanki bütün Hakkari uyuyordu,sessizlik derinden gelen bir feryat mıydı bilmiyorum.Ama o an o derinliklerde boğuluyorduk hepimiz.Askerler almışlardı omuzlarına şehidimizi,uygun adımlarla siren eşliğinde hazır bulunan helikoptere yerleştirdiler...
Sayfa 296 - ceresKitabı okudu
Sesimi duyabildiniz mi acaba?
Çook geçmişten, tıpkı bu gün gibi sesleniyorum.
Gitmediğiniz, sadece uzaktan film gibi seyrettiğiniz yerden.
Anaların korkuyla uykularda savaştığı,
Çocukların çakıl taşı yerine mermi kovanlarıyla "Beştaş" oynadığı,
Gençlerin zorla dağa çıkarıldığı,
Kadınların yüreğinin kanadığı,
Sevdaların uğruna kaybolduğu yerden.
Ben ülkemin her köşesinden sesleniyorum.
Bayrağa sarılıp uğurlanan yiğitlerin,
Umutla bekleyen gelinlerin,
Babasını görmeden büyüyen evlatların,
"Vatan Sağolsun" diyen babaların yüreklerinden,
Boğazıma düğümlenen hayatlardan sesleniyorum...
Sesimi duyabildiniz mi acaba?
BOĞAZIMDAKİ YUMRULAR / AYSER ÖZBULUT
23 Nisan
Bu gün 23 Nisan çocuk olmadan büyüyemez ki insan...
Siz çocuk olmadınız mı, elinizde bayrakla
ATA'mıza selam durmadınız mı?
Ne şanslı çocuklardık. Günlerce hazırlanır uykularda sayıklardık heyecanla. Bayraklar asardık kara tahtanın üstüne, krepon kağıtlarıyla süsler yapardık, rengarenk olurdu sınıflar. Allahım o nasıl heyecan. Yağmur yağsa ağlar, güneş açsa parlardık...
"Bu gün 23 Nisan neşe doluyor insan." diye çığlıklar atardık.
Üzerinde kostümler ellerinde bayraklar sıra sıra dizilen yavrukurtlar, dansçılar, oyuncular, saçlarında el yapımı bembeyaz kocaman kurdeleli Ayşe'ler Fatma'lar, kolalı yakalarıyla Ali'ler Ahmet'ler...
Şiirler, marşlar, büyükler gururla bakar minik eller birbirini alkışlar...
Siz çocuk olmadınız mı? Şiirlerle marşlarla ATA'mıza selam durmadınız mı?
Ayser Özbulut
...Tıkanan yollar açılıyordu sevgiyle,yeni yollar yeni ufuklar engin denizler çıkıyordu karşıma ve ben bir adım daha atıyordum hayata...
Sayfa 114 - CERESKitabı okudu
Ah bu sevdalar nasıl da güzel yaralar açar.
Hiçbir yerde yüreğindeki gibi durmaz yar.
Öyle deli anlatırki kendini,
Ne bir şiirde ne de bir şarkıda var...
AYSER ÖZBULUT