eylülde geliyorsun
haziranda ayrılık oluyor bakışların
bazan umut ekiyorsun yollara
bazan karanlığa çekiyorsun ömrümü
bir kartalın, kanadı kırılan kelebeğe
dalgın bakışı gibi
bir yangının ağustos böceğini
ansızın yakışı gibi
yakarken yüreğimi
gittikçe büyüyen çığlıklarıma
nasıl böyle sessiz kalkabilirsin
"Bunca yıl sönmemiş umudum
Nisan değilse mayıs
Perşembe değilse pazar."
Okur Takip Önerileri
Dünyâya gönül verenler, tıpkı gölge avlayan avcıya benzerler. Gölge, nasıl onların malı olabilir? Nitekim budala bir avcı, kuşun gölgesini kuş zannetti de, onu yakalamak istedi. Fakat dalın üstündeki kuş bile bu ahmağa şaştı kaldı.
akan gözyaşı kurur.
o unutamadığın, artık hatırlamadığın olur.
hayal dediklerin gözünün önüne gelir, yaşantın olur.
olmaz dersin, tanıdığın biri yabancı olur.
yabancı, birden "kalbin" olur.
dün düştüğün yer, bugün dik yürümene sebep olur.
sonra düştüğün yerin adı, "iyi ki yaşamışım." olur.
kızarak yaşarsın ama... "neden ben?" diyen isyanların, seni sen yapmaya vesile olur.
şimdi hayat kötü diyorsun. bir gün aniden güzel olur, sana tüm kötülükleri unutturur...
dönsen ve öpsem incitmeden
alnının gücenik ülkesini
benim ömrümsün sen, onurum, geleceğim…
gitmek hangi acıyı onarır ki
bilmez misin çare değil üzüntü.
Beklemek lazım;
Gönlü hoş tutanı,
Gönülde yer bulanı,
Başka gönülde gözü olmayanı
''Affedin beni, daldığım oluyorsa eğer. Neyleyim, gönlümce değil bu olup bitenler.''
Tutsam bir Nâr-ı Beyzâ'sın, bıraksam uçurum..
Ruhunu arıyor, sana meftûn olan ruhum!
“Tenlerin ayrılığı, canlara ayrılık getirmez. Aksine gönülleri bir birine daha da yakınlaştırır, bir bütün eyler. Ayrılık aşkı ziyadeleştirir evladım.”