...hayat nerede olursa olsun her geçen gün insanı tecrübelendiriyordu.
Sayfa 243Kitabı okudu
Maalesef ki; eski anıları yaşanmamış sayamıyorum, istiyorum; ama olmuyor...
Sayfa 62Kitabı okudu
Yalnızlık hem güzel hem kötüydü. İnsanlardan uzak durmak kafanın rahat olması demekti kendi halinde takılmak güzel oluyordu Müzik, kendim ve bir roman... İnsana huzur veren bir bütündü.
Sayfa 247Kitabı okudu
Bir an düşündüm...
Güzel anlar, kötü anları hiç yaşanmamış gibi yaşatabiliyordu...ama öyle bir an geliyordu ki, kötü anlar aklındaki yerini koruduğunu belli ediyordu. Geceleri, yalnızken, ansızın... Bilemiyordu insan, ne zaman mutlu olacağını, ne zaman sevineceğini.
Sayfa 245Kitabı okudu
Herkes kendi derdine, daha doğrusu dünyanın derdine düşmüştü. Hiç kimse kendi gibi davranmıyordu, acıyordum...
Sayfa 20Kitabı okudu
Düşüncesi bile huzur veriyor.
Bende arada başka bir şehre kaçıp dünyayı unutmak istemiyor değildim kafam rahat bir şekilde kendi halimde yaşamak...
Sayfa 79Kitabı okudu
maalesef ki; belkilerle, keşkelerle hayat yaşanmıyor. Bazı şeyleri yaşanmamış sayamıyoruz.
Sayfa 62Kitabı okudu
Keşke bende o kadar umursamaz olabilsem. Biri gelir, diğeri gider kuralı ile yaşayabilsem. Belki o zaman daha mutlu olurum...
Sayfa 297Kitabı okudu
Devir o kadar değişmişti ki, temiz kalpli birini bulmak zordu; fakat herkes de aynı olacak diye önyargılı davranmak da doğru değildi.
Sayfa 248Kitabı okudu
Mutluluk hep başka kalplerde sanırdı herkes için. Bu skolastik düşünce hep bizi yanıltmıştı, mutluluğun başka bir insanın kalbinde olması gerekmiyordu. Bir kitabın sayfalarında, bir şarkı sözlerinde olabilirdi mesela...
Sayfa 121Kitabı okudu
Bence insanlar kendisi gibi olmalı. Bizi biz yapan bizdik, ben buyum demeyi de öğrenmeliydik.
Sayfa 397Kitabı okudu
Bu telefonu neden almıştım ki? Ne arayanım vardı ne de soranım.
Sayfa 12Kitabı okudu
Ben dinlediğim her müzikte kendime bir anlam çıkarıyordum aslında... Teomanın kalbinden yazdığı sözleri, bana beni anlatıyordu... Dile dökemediklerimizle beste yapıyorlardı. Helal olsun!
Sayfa 14Kitabı okudu
Eğer bir kadın ağlıyorsa çok sevmiştir; ama ağlayan bir erkekse o kızı kimse bir daha öyle sevemez...
Sayfa 345Kitabı okudu