Ötenazi
Sabahın daha sabah olmadığı saatlerde çıktım can havliyle dışarıya. Sokağın her milimine hasret kalan eski fabrika çalışanı gurbetçiler gibi atıldım birden. Sokakta kimse yok, geceyi aydınlatan lamba bile terketmemis bizim mahalleyi. Onu da cok özlediğimi farkettim. Sahi insan hic özler mi, insanoğlunun yaptığı kurmalık bir aleti? Ben ozlemistim,
Ötenazi
Sabahın daha sabah olmadığı saatlerde çıktım can havliyle dışarıya. Sokağın her milimine hasret kalan eski fabrika çalışanı gurbetçiler gibi atıldım birden. Sokakta kimse yok, geceyi aydınlatan lamba bile terketmemis bizim mahalleyi. Onu da cok özlediğimi farkettim. Sahi insan hic özler mi, insanoğlunun yaptığı kurmalık bir aleti? Ben ozlemistim,
"Keşke gelmeseydim bu dünyaya" dediniz mi hiç? İşte ben tam da o durumun içinde yaşıyorum. Ne ailem var ne bir arkadaşım. O kadar mutsuzum ki hayatta, yalandan gülücüklerim fark edilmiyor bile. Nefret ediyorum ailemden. Beni her zaman uçurumun en dibine sürüklediler. O kadar yoruldum ki, intihar etmek istiyorum ama sevdiğim adamı düşünüp