Memleketim - Sayı 3 (Ekim-Kasım-Aralık 2020)Memleketim Dergisi · Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı · 20201 okunma
Sadece küçük bir beylik yönetmiş atalarından farklı olarak II. Mehmed, Balkanlar'dan Doğu Anadolu'ya kadar uzanan bir imparatorluğa hükmediyordu. Fetihleriyle Bizans tahtında ve rakip Müslüman beyliklerinde hak iddia edebilecek herkesi ortadan kaldırmıştı; başarıları kendisini Doğu Roma imparatorluğu'nun varisi olarak görmesine ve tüm dünyaya hükmetme arzusuna kapılmasına neden olmuştu. Konstantinopolis'in fethi Osmanlı Devleti'ni Avrupa politik yörüngesine yerleştirmiş ve ona Bizans imparatorluğu'nun varisi olarak yeni iddialar sağlamıştı; bu devlet şimdi gözlerini italya'ya dikiyordu. Avrupalılar II. Mehmed'in Roma imparatorluğu'nu diriltmek ve Konstatinopolis ile Roma'yı yeniden birleştirerek Akdeniz havzasını tek bir yönetim altında toplamak üzere italya'yı fethetmek istediğine şiddetle inanıyorlardı.
Sayfa 34 - Bölüm 1: Yeni Saray'ın İnşaat Süreci ve Teşrifat Kurallarının Belirlenmesi
Dışarıdan bir darbe vurulur ve düşman propagandası ülke içerisindeki geniş kitleleri harekete geçirecek olursa kayda değer bir direniş gösteremeyeceğimiz artık kesin.
Balkanlar'ın topyekûn alevler içerisinde olduğunu, Arnavutluk'un sadece üç yıldır İtalyan hükmünde bulunduğunu, muazzam kaynaklara sahip Amerika ve İngiltere'nin yanı sıra üçkâğıtçılığın erbabı olan Rusya'yla da savaşta olduğumuzu unutmamak zorundayız. Bunlar hakkında Duce'yle çok ciddi bir konuşma yapacağım.
Rumeli'yi unutmak, kendimizi inkâra çalışmaktır.
Yeni aydın tipimizin uçurumu lâfla doldurma gayreti...
Anadolu'da hür ve müstakil yaşamak için Rumeli'yi unutamayız! Bugün, sokaklarımızı, okullarımızı, evlerimizi, kana boğan anarşi, Anadolu'yu Balkanlar'a benzetme çırpınışından başka nedir ki?
Ortadoğu, Kuzey Afrika, Balkanlar, Kıta Avrupası, İngiltere… Hepsinde de mutlaka bir linç vardı. Doğru zaman ve doğru yerde olmaya bile gerek yoktu. Çünkü linç her yerde ve her zamandı. Birkaç dilde birkaç gazete okuyup, biraz havayı koklamak yetiyordu. Çünkü insan denilen yaratık linçle yaşıyordu.
