Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Bazen hayat çekilmeyecek bir hal alıyor. Sanki tüm olumsuzluklar ard arda dizilip bizi bulmak için bekleşiyor. Bir an bir şey yolunda gitmiyor ve her şey rayından çıkıyor Tüm bu haller bize, şerlerin hep bizi bulduğunu düşündürüyor. Nedense her böyle bir durumla karşılaştığımda hemen zihnimi toparlayıp imanımı yoklamak gereği
LP lost on you
youtu.be/wDjeBNv6ip0 Yaşlandığında daha sade, daha akılcı Geldiğimiz tüm tehlikeyi hatırladığında Köz gibi yanmak, düşmek, hassas Teslim olmama günlerinden çok önce Yıllar önce ve iyi biliyorsun Eğer varsa onları tüttürün
Reklam
O anda Aişe validemiz dayanamadı ve dedi ki: "Ya Resûlullah! Nedir hep Hatice, Hatice deyip duruyorsun. Allah şimdi ondan daha hayırlısını ve gencini sana nasip etmişken sen yine de hep Hatice Hatice diyorsun." Bir anda Efendimiz'in (sas) mübarek yüzünün rengi değişti. Kızdığı zaman alnındaki mübarek damar şişerdi, yine şişmiş ve Aişe'nin şahsında Hatice'nin değerini âleme duyurmak adına şöyle demişti: "Hayır vallahi! Allah Hatice'den daha hayırlısını bana nasip etmedi. Herkes beni yalanlarken o beni doğruladı. Herkes kapıları yüzüme kapatırken o kapısını bana açtı. Herkes beni malından mahrum ederken o mali ile mülkü ile bu risâlet davasını destekledi. Şimdi söyleyin onun gi- bisi var mı?" Vefa âbidesi vefalı eşi Hatice'yi işte yıllar sonra bile böyle bir vefa ile anıyordu. Âişe validemiz Efendimiz'in (sas) nazarında Hatice'nin kıymetini çok iyi anlamıştı ama yine de kıskanmadan da edemiyordu. Buhârî'de geçen bir rivayette bunu açıkça söylüyor ve diyordu ki: "Onunla aynı zamanı paylaşmamama rağmen Hatice'yi kıskandığım kadar hiçbir kadını Efendimiz'den kıskanmadım. Çünkü Efendimiz Hatice'yi o kadar çok anıyordu ki bir an olsun onu unutmuyordu. Ne zaman evimizde bir koyun veya keçi kesilse hemen bir parçasını ayırır, 'Bu pay Hatice'nin akrabalarının ve arkadaş- larınındır.' der, onlara gönderirdi. Bir gün dayanamadım, Efendimiz'e bu sevginin nedenini sordum. Efendimiz dedi ki: 'Ey Âişe! Ben, en çok Hatice'yi seviyorum. Seven; sevdiklerinin sevdiğini de sever."
%50 (154/303)
·
Puan vermedi
Uzun zamandır bir kitap veya hikaye ile ilgili bir yorum ya da inceleme yayımlamamışız, o zaman hadi, başlayalım! İnceleyeceğimiz "Bir Ölünün Mektupları" adlı hikayemizde Prenses Beyza, yirmi beş sene önce Elcize’de yaşadığı bir olayı, onu delicesine seven bir gencin ona yolladığı mektupları yanındaki insanlara anlatıyor. Olaylar
İlk Gençlik Çağına Öyküler - Birinci Cilt
İlk Gençlik Çağına Öyküler - Birinci CiltSelim İleri · Everest Yayınları · 2021258 okunma
913 öğeden 601 ile 610 arasındakiler gösteriliyor.