Bu sessizliğim, suskunluğum, durgunluğum, yanlızlığım bana özel. İlişmeyin.
Çay dile gelir duymasını görmesini bilene derki....
Bakmayın nefes aldığıma buharıma yaşamıyorum aslında ...
İlişmeyin bana derdim kaynar kor ocaklardan taşar demlik demlik bardaklara....
Beni anlayan halim gibi yanan gelsin karşıma ...
Dertleşelim kim daha fena yana...
Ötesi vakit geçirmeye gelir ...
Arada halimi resmeder çeker içer gider...
Hiç sormaz derdi ne masada yarım bırakır gider...
Dertlinin Sevenin halini gene dertli seven anlar...
Kalır çaydanlık yanlız...
Kor ocakta kaynayayıp içini bardak bardak dökerde ...
Yine derdini bir o anlar dağ gibi dayanır Çatlamaz kırılmaz
İşte bu bardakta o çayı içmeye cesareti olanı arar...
O ocaktaki çaya...
Bardak olmaya...
Varmı derdi olanın derdine ortak olan...
Kor ocakta kaynaryan çaya, yare, yaraya, ortak olan...
Varsa ...
Bu çay onlara Afiyet ola....
#ÇayKarası#
Mesaj kutuma gelen o muhteşem soru:
"Kitap okumayı sever misin" (soru işareti yok🤦)
Yok kardeşim, ben bi' arkadaşa bakıp çıkacaktım.
Bu uygulama ne için acaba?
Kitap okuyan insanların (okuyan insan, doğal olarak seviyordur okumayı) buluşma noktası değil mi? Fikir alışverişi, öneri vs.
Tanışmak için başka uygulamalar mevcut, rica ediyorum bana ilişmeyin.
Bol okumalı günler dilerim.🙏
"Korkuları yaşları kadar" (Tutunamayanlar'a ithafen)
Korkum yaşım kadar,
Bana ilişmeyin.
Aklınıza her düştüğünde
Tenime değmeyin.
Özlemek size özgü,
Siz özleyin.
Ben nefret tohumları ektim,
Kinlerimi büyütmekteyim.
Acılı ruh, didinmeye düşkün eskiden,
Umut, ki mahmuzu can katardı çabana,
Artık sürücün olmaz! Utançsız yatsana
Kocamış at, her engele takılıp giden.Katlan, yürek; ağır uykuna dal şimdiden.Yenilmiş, bitkin ruh! Koca serseri, sana
Artık ne uğraşıdan tat var, ne sevgiden;
Kalsın flüt iç çekişten, boru ezgiden!
Zevkler, ilişmeyin bir küskün, bezmiş cana!Canım ilkyazın kokusu gitti yabana!Zamandır her dakika beni yutup yiyen
Sonsuz kar donmuş bir gövdeyi sararcana;
Yukardan baktığım yeryuvarlağı bana
Bir sığınak göstersin istemem yeniden.Çığ, götürür müsün düştügünde beni sen?
Mizah
BEKTAŞİ HİKAYE
Bir Bektâşî ile Karadenizli bir kayıkçı denizde giderlerken fırtına çıkmış, deniz köpürmeye ve tekneye sular girmeye başlamış. Bektâşî'nin yüzü korkudan sararınca Karadenizli kayıkçı onu teskîn etmek için : "Ne korkaysun, Allah KERÎM'dur" deyince Bektâşî şu ârifâne cevâbı vermiş :
Ben de ondan korkuyorum ya! İster misin O