(Dikkat, incelemem spoiler kabul edilebilir.)
Felsefi olarak düşündürücü 3 menkıbeden oluşuyor kitap. Hümanizm ve barışçılık vurgusu ön planda. Bir noktaya kadar Tolstoy'un "İnsan Neyle Yaşar" adlı kitabını andırdığını düşündüm. Bununla birlikte Zweig bence hayata ümitsiz ve pesimist bir bakışa sahip. Daha önceki eserlerinde de aynı hissiyat oluşmuştu. Kitabın son öyküsü de bu şekilde bağlanıyor.