"Doğrusu okumak gibi tatlı bir şey yok! Başka her şey insanı kitaptan daha çabuk yoruyor!..
Kendi evim olduğu zaman müthiş bir kütüphanem olmazsa mutsuz olurum."
"Ah, tabi ki, senin sütyen ya da başka bir şey bende değil."
"Alaycılığın en düşük zeka biçimi olduğunu hiç duydun mu?"
Alec, "Aslında alaycılık, aptalları fark etmeden aşağılama yeteneğidir,” diye karşılık veriyor.
Sigaraya direnen iki kişi düşünün. Sigara ikram edildiğinde birinci kişi, “Hayır, teşekkürler, sigarayı bırakmaya çalışıyorum,” diyor. Kulağa mantıklı bir cevap gibi geliyor bu ama aslında bu kişi hâlâ başka bir şey olmaya çalışan bir tiryaki olduğunu düşünüyor. Aynı inançları taşırken davranışının değişmesini umuyor.
îkinci kişi ise teklifi, “Hayır, teşekkürler, ben sigara içmem,” diyerek geri çeviriyor. Arada küçük bir fark var ama bu beyan, kimlikte bir kaymayı işaret ediyor. Sigara içmek söz konusu kişinin önceki hayatının bir parçasıydı, şimdikinin değil. Bu kişi kendini artık sigara içen biri olarak tanımlamıyor.
Yalnız yaşamanın bir tek amacı vardır sanıyorum; o da daha başıboş, daha rahat yaşamak. Fakat her zaman, buna hangi yoldan varacağımızı pek bilmiyoruz. Çok kez insan dünya işlerini bıraktığını sanır; oysaki bu işlerin yolunu değiştirmekten başka bir şey yapmamıştır.
Sayfa 30
"Druidler gizemli bir tarikat idi ve sahip oldukları bilgileri yetiştirdiklerine sözel olarak aktarırlardı, onun için ne yaptıklarını ya da işi nasıl ele aldıklarını bilmenin bir yolu yoktur. Çoğunlukla (kadınlar da druid olabilseler de) biraderlik denilen bir şey oluşturmuş ve düzenli toplantılar yaparak birbirleriyle teması sürdürmüş görünmektedirler. Farklı druidler tarafından yerine getirilen özel görevlerle ilgili bir hiyerarşi vardı. Muhtemelen bazıları belli alanlarda uzmanlaşmışken diğerleri daha genel bir role sahipti. Dini meseleri ele almanın yanısıra filozof, bilgi saklayıcısı, kâhin ve yasa koyucusu da olabiyor ve başka bir dizi işlevi yerine getirebiliyorlardı. Bunun ozanların sahası olması daha muhtemelse bile , hikâye anlatmakla da ilgileniyorlardı. "
Sayfa 46Kitabı okudu
Kendi öz yapısı içinde erdemi tanımak, anlamlı olanın katılımıyla oluşan her türlü ödülün yapmacık süsünden ve kendini beğenmişlikten uzak duran ahlakı ortaya koymaktan başka bir şey değildir.
- Bu zavallı, ölümlü Euclide aklımla ancak şunları biliyorum: Acı diye bir şey var, suçluları yoktur. Her şey zincirleme birbirini doğurmaktadır, her şey geçiyor, dengesini buluyor. Ama bütün bunlar Euclide saçmalıklarıdır, biliyorum bunu. Yaşantımı bunların üzerine kuramam, razı olamam böyle bir şeye! Suçlular yokmuş, her şey zincirleme birbirinden doğuyormuş, ben biliyormuşum bunları... Bana ne bütün bunlardan? Suçlunun cezasını bulması gerekli benim için, yoksa mahvederim kendimi. Hem başka bir dünyada, sonsuzlukta bulmasını istemiyorum suçlunun cezasını. Burada, yeryüzünde olmalı bu, görmeliyim! Ben de inandım, ben de istiyorum görmeyi, o saate kadar ölürsem diriltsinler beni, çünkü ben yokken olursa bütün bunlar, çok ayıp kaçar... Gelecekte başlayacak sonsuz mutluluğun gübresi olayım diye çekmedim bunca acıyı! Canavarlıklarım bunun için değildi!
Sayfa 339 - İletişim Yayınları
Zavallı adamın banknotları ayağıyla ezişini ayrıntılarıyla anlatıp bitirince Lise birden ellerini birbirine vurdu, son derece duygulu,
- Niçin vermediniz ona parayı? diye haykırdı. Niçin bıraktınız onu? Ah, Tanrım, bari peşinden koşsaydınız, yakalasaydınız onu...
Alyoşa,
- Hayır, Lise, dedi, koşmamam daha iyi oldu.
Yerinden kalktı, odanın içinde
Sayfa 303 - İletişim Yayınları