Bak kızım, insanlar için genellikle bu dünyada iki konvoy düzenlenir. Bu konvoylarla, insanlar iki ayrı eve gider. Birincisinde, evlendiğinde kısa bir süre kalacağı dünya evine, İkincisinde ise öldüğünde ebedi kalacağı ahiret yurdundaki evine. Birincisinde insanların hepsi mutludur. Yani hem konvoydakiler hem de gelin arabasındakiler; ama ikincisinde konvoydakiler son derece hüzünlüyken, cenaze arabasında kinin durumu
Allah'a malumdur. Eğer insan, gittiği bu her iki evde de yani hem dünya evinde hem de ebedi kalacağı ahiret evinde mutlu olmak istiyorsa ve ölümün sevdikleri için matem olurken kendisi için bayram olmasını istiyorsa
dünyada Müslümanca bir hayat yaşıyor ya da yaşamış olması gerekir
Sayfa 76
Türkiye'de hiçbir zaman resmen kutlanmadığı halde Nevruzun Kürtlere özgü bir bayram olarak kutlanmasını önlemek için, bunun bir Türk efsanesi olduğu ve Türklerin kutlaması gerektiği öne sürülmüştür. Bu amaçla da Orta Asya Türki cumhuriyetlerinin katılımı ile yapılan resmi Nevruz kutlamaları ırkçı bir gösteriye dönüştürülmüştür.
“Gamzeler..”
Ne kadar zaman geçerse geçsin bazı gözler hep bir bayram yeri sevincidir..
youtu.be/vCPDa8HHFC8?si=...
Gördüğüm en güzel yerel bayram olabilir.
Kanada'nın Toronto kentinde, her yıl tüm sokağın bağışlanan kitaplarla kaplı olduğu ve herkesin istediği her kitabı alabileceği bir bayram kutlanıyor.
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye'de
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Sayfa 3Kitabı okuyor
Bir bayram, bir cuma bir de pazar nöbetinin ardından bu bünye sağlam bir şekilde sahalara döner mi sanmam 😅
Türk Gibi Müslüman!
Fransa dönüşü yine Aachen'da Evren Karadayı'ya
uğradım, artık ramazan bitmişti. Bayram namazını Bilâl
Câmii'nde kıldım. Namazdan sonra bu câmiin alt katındaki
yemek salonunda çay içiyorduk. Masamdaki arkadaşlarla
tanışırken, birisinin Sivaslı, diğerinin Konyalı ilh.. olduğunu
söylemelerine mukabil gayet fasih Türkçe konuşan biri de:
«—Ben almanım!..» demez mi?! Doğrusu inanılır gibi
değildi. O'na ismini sordum:
«- Ahmed Schimide!..» dedi.
«- Aşkolsun!. Ne kadar güzel Türkçe konuşuyorsunuz!..
Söylememiş olsaydınız, ben sizin Türkçe'yi sonradan
öğrenmiş bir insan olduğunuza asla ihtimal veremezdim!.» deyince muhatabım kulağıma eğilip:
«- Kadir Bey, ben türk gibi müslümanım!..» dedi. Hayretim daha ziyade arttı.
«- Bu da ne demek?! Türk gibi müslüman olmanın alâmet- i
lârikası ne?!» diye sordum. Salonda her kavimden müslümanların duymasını istemiyordu. Yine kulağıma eğilerek:
«- Türk gibi müslüman olmanın alâmet-i fârikası «edebli»
ve «cesur» olmaktır!..» dedi.
«- Hariçten gelip müslüman olabilmiş, bu yüce dinin hakikatine nüfuz peydah edebilmişsin!. Buna ilâveten bir de
böyle incelikleri kavramışsın!.. Bravo!..» dedim.
Bir lokma, bir hırka ne zaman yeter? Senin bin tane lokman, bin tane hırkan olacak, sen bu lokmaları ve hırkaları üreten kişi olacaksın.Dünya o konuda senin eline bakıyor olacak ama sen kendin bir lokma bir hırka ile yetineceksin.İşte o zaman bu takdir edilecek, takvaya uygun bir hareket olur.Yoksa bu sözü "Çalışma, tembellik et, yan gel, yat." şeklinde anlamak miskinliktir.Takva değil, acizlik yetersizliktir.
Sayfa 245 - TimaşKitabı okudu
El-Mukît..
![Selîm Gök[h]an](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F1266784_1712462450_ijQTW.jpg){kind=small}
Eğer bir toplumda insanlar çalıştıkları hâlde en temel ihtiyaçlarını dahi karşılayamıyorlarsa orada insanların kurduğu zalim düzen Allah'ın yarattığı sistemi bozmuş demektir. Zaten açlık, azıkların yetersizliğinden değil, insanların açgözlülüğünden doğar.
... bir bayram sabahı uğrayıp babama, tam herkes ordayken, "Ben kendimi bu aileden hissetmiyorum, hadi kalın sağlıcakla, bir daha görüşmeyelim" deme isteği yine geldi üstüme.
Sayfa 12 - Doğan kitap YayıncılıkKitabı okuyor
mecburiyet
Olmadığım şeyler için şükrettiğim durumlar:
Bana kalsa hiçbir şekilde yapmak istemeyeceğim, eğer ya- parsam kendimi sıkılıyor, boğuluyor, küçülüyor, ziyan oluyor, eziliyor, yazık ediliyor, yok oluyor, yere batası geliyor hissedece- ğim; fakat, mesela ekmek parası gibi herhangi bir mecburiyetten ötürü, yukarıda saydığım gibi hissede hissede yapmak zorunda kaldığım bir işi yapmak zorunda kalmadığım; aksine hayat boyu yaptığım her işten büyük bir zevk aldığım ya da hep zevk aldığım işleri yaptığım için sana sonsuz şükürler olsun Rabbim. İnsanın bir işinin olmasının bile büyük bir nimet olduğu bu dünyada bir de sevdiği işi yapmak ne büyük bir ikram. Ama mesela biri beni bu işi yapmak için faraza tüylü şapka takmak zorunda bıraksa ya da sadece bir renge mecbur etse ne hissederdim acaba?
Kaç gündür yollarda gördüğüm şeker pembesi motosikletlere binmiş şeker pembesi tulum giymiş motorlu kuryeleri gördükçe hem gözlerim hem yüreğim kanıyor. Eğer aksi doğru ise dahi kimse yorum yapmasın, çünkü ben onların üç kuruşluk ekmek parası için “batsın bu dünya” diye diye o kıyafetleri giydiğini düşünerek bir nebze olsun teselli oluyorum.
Not: Pembe şahane bir renktir. Tüm renkler nefistir. Helalin- den ekmek parası için alın teri ile yapılan her iş asildir. Benim de bu hayatta onlarca mecburen yaptığım iş vardır. Peki Burada yazarı üzen nedir?
7 Mart 2020
seher vakti
Kızılgerdan şakıyor, vakit sehere akıyor ve Rab “Göklerde ve yerde bulunanlarla dizi dizi kuşların Allah’ı tesbih ettiklerini görmez misin? Her biri kendi duasını ve tesbihini (öğrenmiş) bilmiştir. Allah, onların yapmakta olduklarını hakkıyla bilir.” diyor. (Nur, 41)
Ne eşsiz bir an! Daha ne olsun, bir şükrümüz eksik, koyalım başı secdeye, çoğaltalım şükrü ki görebilelim nimetleri.
O şunu yapmış, bu bunu... bırakalım. Okudum Kelamullah’ı ve tekraren gördüm ki vallahi bize bir kendimiz sorulacak.
7 Şubat 2021
Hayat yaşamakta olduğumuz andan ibarettir..
"Yaşıyorum... Ve bir şey yerken yemekten başka bir şey düşünmem. Yürüdüğüm zaman da yürüyeceğim, hepsi bu. Savaşmak zorunda kalırsam, ölüm şu gün ya da bugün gelmiş vız gelir tırıs gider. Çünkü ben ne geçmişte ne de gelecekte yaşıyorum. Benim yalnızca şimdim var ve beni sadece o ilgilendirir. Her zaman şimdide yaşamayı başarabilirsen mutlu bir insan olursun. Çölde hayat olduğunu, gökyüzünde yıldızlar olduğunu ve insan hayatının özünde bulunduğu için kabile muhariplerinin savaştığını anlayacaksın. O zaman hayat bir bayram, bir şenlik olacak; çünkü hayat, yaşamakta olduğumuz andan ibarettir ve sadece budur."
Sayfa 106Kitabı okuyor
