İnsanlıktır bu… Kat kattır, en sağlam, en güzel mücevheri en alttadır, soydukça insanlığı, kabuğundan soydukça, bir kat, iki, üç, dört, beş kat, gittikçe aydınlanır insanlık, güzelleşir.
O kadar güzel bir kitaptı ki nasıl ifade edeceğimi bile bilmiyorum. Okurken Paulo Coelho okuyormuş gibi hissettim. Bu da beni mutlu etti. Sanırım ruhu olgunlaşmış her yazar aynı şeyleri farklı bir dille ifade ediyor ama o olgunluğu hemen hissediyor insan .Hayata dair her şeyin sonsuz bir sevgi ve şefkatle açıklanması olağanüstüydü. İnsan ruhundan yansımalar görür gibi oluyor okurken. Yazar bize değil çok derinlerdeki benliğimize sesleniyor. Kitabı siz okuyor gibi görünseniz de kitap sizi okuyor. Ruhunuzu okuyor. Kitabın ruhuyla sizin ruhunuz konuşuyor sanki. Anlamanın da üzerinde bir hissetme haliyle okuyor insan. Çok derin anlamlı bir kitap. Tamamen anlayabilmek de mümkün değil gibi geliyor. Ama yazar da böyle hissetmiş olacağımızı anlamış ki:
Sözlerim muğlak geliyorsa onları açıklamaya çalışmayın.
Her şeyin başlangıcı belirsiz ve müphemdir ama sonu değil,
İsterim ki beni bir başlangıç olarak hatırlayın, diyor.
Muazzam bir şeydi.
ErmişHalil Cibran · Can (Modern) Yayınları · 202177bin okunma