Bedüizaman Said-i Nursi diyor ki:
“Eğer İslam cemaatleri, zaruri olan (Farz/Haram) bütün dini ihtiyaçlarını doğrudan Kur'an'dan alsalardı; milyonlarca kitaplara bölünen saygı ve sevgi, birden o yüce kitaba yönelir ve o kitap; bütün kavramlarıyla ınsanların öz benlikleri üzerinde hakim ve nafiz olurdu, sadece teberrük için okunan bir mübarek derecesinde kalmazdı.”
