"bir daha asla geri gelmeyeceğini biliyordum. kaybolan sihrin tekrar gelmeyeceğini, gelip geçen, gidip tekrar geri dönen ışığın, tepelerdeki kayıp seslerin hatırasının, dağlardan geçen bulut gölgelerinin de geri gelmeyeceğini, çok eskiden duyduğumuz akrabalarımızın seslerinin, sokağın, sıcağın, King Caddesi'nin, kavalcının oğlunun, uzaktaki Panayır'ın uçsuz bucaksız uykulu mırıltısının da geri gelmeyeceğini biliyordum, -ah, zamanın tuhaf ve acı mucizesi- tekrar geri gel."
"ancak son birkaç yılda, en azından kendi adıma, çözümlediğim bir şey oldu. o da şu: evine dönemezsin; çocukluğuna, kaybettiğin babana, zamanın ve hafızanın avuntusuna dönemezsin. evet, hatta sanata, güzelliğe ve sevgiye de dönemezsin."
"eğer bir insan yaratıcı çalışmasının zaferini tatmak istiyorsa, kendini uzun süre yalnızlığa teslim etmeli ve yaratıcı çalışma için gerekli olan inancı, sevinci, güveni ve sağlığı elinden alan yalnızlığa boyun eğmelidir."
"kibrin mutlak çaresi yalnızlıktır. çünkü, yalnızlığın kalbinde yaşayan bizler her zaman diğer insanlardan daha fazla kendimizden şüphe ederiz. utanç verici aşağılık duygular yalnızlığımızda bizi korku, şüphe ve üzüntü seline boğmak, sağlığımızı ve güvenimizi bozup hasta etmek, güçlü ve kabına sığmayan neşemizin en dibine çamur bulaştırmak için aniden yükselir."