Belki de bir gün yeniden karşılaşırız, olamaz mı?
Yıllar geçmiş olabilir üzerinden; biraz yorulmuş olabiliriz ya da alışmış... Unutmuş gibi yaparız, hiç kızmamış, hiç ağlamamış gibi bakar gözlerimiz, en azından öyle görünmeye çalışırız...
Olur ya bir gün karşılaşırsak bir yerlerde yeniden, hiç konuşmadan birbirimizi bir daha kandırırız... Açtığımız yarayı öpüyormuş gibi sanki.
Gülümseyelim o zaman olur mu, 'acımadı ki' der gibi
Yazdıklarını kaç kez okuduğumu bilmiyorum. Sürekli buraya mı deftere mı yazsam arasında gidip geliyorum. Ama en sonunda belki görürsün diye gelip buraya yazıyorum. İçim daralıyor. Göğsüm daralıyor. Hâlâ kalbim sanki evinin yokuşunu çıkıyormuşum gibi çarpıyor. Aldığım her nefesini bıkkın bir oflamayla geri veriyorum. Şikayetçi değilim bu durumdan.
Okurken gözlerimin dolduğu bir aşk
Vaktiyle çok tatlı, eğlenceli, birbirini çok seven iki sevgili vardı.. Genç kız ile genç oğlan yıllarca gezmeden gezmeye bir hayat yaşamakla birlikte, dünya zevkine dalmışlardı.. Dinden imandan uzak bir hayat sürdürüyorlardı.. Delikanlinin içkisi, gece gezmeleri vardı, "pislik" adına ne varsa,
Biraz yürüdüm.. Kaybolmaya ihtiyacım vardı. Şair; “kalsam intihar, gitsem ihanet.“ demişti. Özlemek; öyle bir boşluk işte. Ne anlatmak, ne susmak mümkün. Sana gelecektim, geri döndüm. Adının geçtiği yerlerde çakılı kaldığım gibi olmadık yerlerde de sana benzetiyorum bi şeyleri, haberin olmuyor. Eski mesajlara gitti elim, farkında değildim. Baştan aşağı okuyacakken tüm konuşmaları, bir tanesinde çok uzun kaldım, diğerlerine yeltemenedim. Şunun şurasında nerden baksan aşk. Sahi gelişlerim neden ise gelemeyişim de aynı sebepten, bunu biliyorsun değil mi? Sabır isteyecektim vazgeçtim. Sanki bir dilek hakkım varmış da onu yalnızca senin için dilemek gibi. beş yıldız kaymıştı, mutluluk diledim her birinde; ikimiz için değil, yalnızca senin için. Mucizelere inancım kalmasa da belki hiç olmazsa biri tutar. Olmadı bir gün karşılaşırız bile mesela bilmediğimiz bir sokak da. Kim bilir sarılmak bile mümkün olur. Hatta belki bir sabah her zamankinden daha mutlu uyanırsın, bir akşam edilen bir dua kabul olmuş olur.
Nazım’ın Vera’ya mektubu..
“nasıl yapabildin bunu? nasıl? sen, benim bildiğim sen. nasıl yapabildin!
O zaman beni sevmiyordun bile. birazcık hoşlanıyordun, ama sevmiyordun. ne arzun, ne merakın vardı. senin gibi biri reddetti diye karşındakinin öleceğini düşünmüş olacak kadar aptal da değilsin. yoksa bana acıdığından, korktuğundan mı? keşke bir açıklama yapabilsen! keşke o
Bir gün,
Karşılaşırız belki bir yerlerde.
Yüzüme yoksunluğuun
Yer edinmiş haritası
Ellerimde yiitip giden yılların faturası..
Bir gün,
Karşılaşırız belki bir yerlerde
Koynumda büyüttüğum sevdamın
SEN YOLUNA BEN YOLUMA
Seninle ben,
Ne kadar güzel günler yaşamıştık birlikte
Bilirdik ki bugünlerin yarınları olmayacak
Birkaç haftalık tatilde dostça bir arkadaşlık
Mehtaplı gecelerde, ağaçların altında
Yalnızlığın kollarında sohbet ederdik
Zenginlikten, yoksulluktan, mutluluktan, mutsuzluktan
Servetten, sefaletten uzun uzun konuşmuştuk
Belki de çaresini bulmuştuk
Şimdi burada bizim yollarımız ayrılıyor
Sen yoluna ben yoluma
Aramızda derya, deniz, yüce dağlar olsa ne olur?
Unuturum sanma sakın ismin kalbimde yazılı
Güle güle dert ortağım, güle güle arkadaşım
Belki bir gün bir yerlerde karşılaşırız seninle
Eski günleri anarız gelecekten bahsederiz
Güle güle dert ortağım, güle güle arkadaşım.
Erkekler De Ağlar:
Gece yarılarına saklar çaresizliğini.
Bir şişe rakıyla bastırmaya, unutmaya, ertelemeye çalışır, Avutmaya çalışır kendini...
Erkekler de özler.
Erkekler De Ağlar:
Gece yarılarına saklar çaresizliğini.
Bir şişe rakıyla bastırmaya, unutmaya, ertelemeye çalışır, Avutmaya çalışır kendini...
Erkekler de özler.
Her gün biraz daha eritir onu sana bir başkasının dokunma ihtimali.
Düşüncesi bile ruhunu daraltır, bir sigara yakar boşalmasın diye gözleri.
Dişlerini sıkar, yumruğunu