Zamanınızı bir engel arayarak geçirmeyin.
Çünkü belki de o engel en başından beri yoktur.
Franz Kafka
Aşkın evveli muhabbettir,
Ve belki ahiri de...
Ki ben seni dünyalık sevmedim...
Hayata mutlaka "anlam" kat...
Anlamsızlığın, yaşam dolu yaşamayı engellediği için hastalıktan farkı yoktur. Pek çok şeyin, hatta belki de her şeye dayanılabilir hale gelen anlamdır."
Carl Gustav Jung | Anılar, Düşler, Düşünceler
Beni Güzel Hatırla
beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar...
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu...
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim...
tüm yaşananlardan geriye kalan en sevdiğin kitap ve altı çizili satırlar. zaman zaman alırım bu kitabı elime. bu kitabı neden bu kadar çok sevdiğini düşünürüm. sayfalarına dokunurum. bir zamanlar sen onlara dokundun diye. sayfalarına göz gezdiririm. altını çizdiğin cümleleri okumam ama hemen öyle. çünkü onları okumak seni özlemekten gebermek demek. yine buluşmamız demek dolaylı yoldan. sonra olur da cesaret edebilirsem okuyorum işte satırları. bir zamanlar senin de bu satırları okuduğun, çok hoşuna gittiği, tekrar tekrar okuduğun fikri içimi kıpır kıpır yapıyor. sana aşık olduğum o ilk günü bu satırları ilk defa okumanın verdiği hisse benzetirim. bir fotoğrafı geçemediğim saatlerce izlediğim her detayını izlediğim o gün gibi o satırları da defalarca kez okurum. gülümserim. anılarımızı anımsarım. keşke derim en sevdiğim kitap diye nitelendirdiğin altını özenle çizdiğin defalarca kez okuduğun bir kitap olsaydım. sen benim bugün hâlâ en sevdiğim diye nitelendirdiğim tek şeysin. seni özenle içimde saklıyorum. sen bile unutacaksın belki beni, bendeki yerini ama ben unutmayacağım.
sigara tutan parmaklarından öpüyorum.
Evet , insanları göründüklerine göre , yazdıklarına ya da söylediklerine göre yargılamayın her zaman. Yine de olmaya çalıştıkları her hal için bir istek bir umutları ya da düşünceleri var. Kalplerinin en ücrasında bile o kişi olduklarını gösterir mi bu ? Belki…
Aslında sevmediğim ve sevmeyeceğim tarzda birine karşı takıntı geliştirdiğimi fark ettim. Nedenini bir türlü anlayamıyordum. Aslında onu sevmediğimin çok farkındayım, o da bana karşı aşırı ilgisiz. Bana ilgisinin olup olmaması benim için önemsiz olmalı hislerime göre ama yine de ilgi bekliyorum. Geçen bir videoyla karşılaştım ve bu durumumun sebebini daha iyi anladım. Bunu kendimi sevgiye layık olduğuma inandırmak için yapıyormuşum. Belki bencillik gibi görünebilir ama öyle de değil. Birisi bana ilgi göstermesi gereken bir durumda-bunu ortalama bir insanı baz alarak söylüyorum- ilgi göstermezse kendimi değersiz hissetmem ve aslında onun beni sevmesi gerektiğine kendimi inandırmam sonucu yapıyormuşum. Bunu öğrenince bana bir aydınlanma geldi ve kimsenin beni sevmesine ihtiyacım olmadığı düşüncem pekişti. Bazı insanlar bizden hoşlanmayabilir, biz bazı insanlardan hoşlanmayabiliriz. Bunun için de geçerli veya geçersiz sebeplerimiz olabilir ve hatta bir sebebimiz dahi olmayabilir. Bazen birini ulaşılmaz görebiliriz veya başkası bizi öyle görebilir. Her neyse ben bu vesileyle bir kişiyi gerçekten sevip sevmediğimi fark ettim. Aynı problemi yaşayan varsa aydınlanır inşallah.
14 Bahar
"Saçlarıma vurdu,
Ayrılık ayları:
Bir seni çok sevdim;
Bir de baharları...
Bilirsin sen beni:
Ne çok sevdim seni!
Ah seni bekleyeli,
Belki 14 bahar geçti."
Melih Görgün - 14 Bahar
Belki de yeni bir başlangıç yapmanın vaktidir. Yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti.
Sabahattin Ali