"Kaçtığımız yerler en çok sevdiğimiz yerler. Kaçtığımız yerler belki de geride kalınca en çok öldüğümüz yerler."
Belki de yaratıcı, "Bakalım ne kadar dayanacak" diye bizi sınıyodur.
Göz belki de insan bedeninin içinde hâlâ ruh barındıran tek uzuvdur.
Vücutların ortaya çıkışını açıklamaya çalışan kuramlardan biri son derece basittir:vücutlar Belki de mikropların birbirini yiyebilmesi ya da başka Mikroplar tarafından yenmekten kurtulması için yeni çarelere başvurması sonucu ortaya çıkmıştır. Çok hücreli bir vücuda sahip olan canlı irileşebilir. irileşmek de genellikle yenmekten kurtulmak için çok iyi bir yoldur. Vücudlar, bir savunma şekli olarak ortaya çıkmış olabilir.
Eğer bir Tanrı'nın, bir babanın ya da bir hayvanın varlığını içime sindirdiğime kendimi inandırabilirsem, bu sembolü benden kimse alamaz ve sindirim sistemi yoluyla dışarı da atılamaz. O nesneyi sembolik olarak yutarım ve sonra içimde yaratacağı sembolik etkiye kendimi inandırırım. İşte Freud bu yolla Üst-ben'i açıklar: Babasal yasaklar ve toplumsal yasaların toplamı, kişinin içine sindirilir. Aynı yolla bireylere bir otorite, bir kurum veya bir fikir enjekte etmek de mümkündür. Kişi artık onlara sahiptir ve bu şeyler sonsuza dek onun içinde izlerini, belki de etkilerini sürdüreceklerdir. Sindirme ile çoğu kez onunla aynı anlamda kullanılan özdeşleşmeyi, burada birbirinden ayırmak gerekir. Çünkü özdeşleşmede bir taklit ya da kendini aşağılama yoktur.
Sayfa 47Kitabı okuyor
