Gerçek nedir? Gerçek benim!
“Gerçek nedir?
Gerçek benim!” 
André Gide böyle özetlemiş 
Montaigne’nin Denemeler’ini.
“Kendini Bil!”, Yunanistan Delfi’deki Apollo tapınağının girişinde yazan bu sözün en somut uygulanışını bu kitapta gördüm.
İlk kez ortaokul yıllarımda elime aldığımda, giriş sayfasındaki “Ey okuyucu” diye başlayan ve ben bu kitabı sana yazmadım kendimi anlattım, boş vaktini bunun için harcama minvalindeki cümleleriyle beni benden almıştı. 4-5 senede bir de tekrar okundu, evden eve taşındı kütüphanemin başköşesinde duran bu şaheser. Arkadaşım Montaigne ile tatlı bir yaz akşamı sohbeti havasında, genel olarak kendisinden, hayattan, felsefeden, insanlardan, siyasetten ve eğitimden konuştuk yıllarca. İyi bir dinleyicisi olarak addettim hep kendimi.
Şimdi küllerinden doğan HAY klasikleri okuma sevdam sayesinde yine yıllar sonra kendisine bir bahar akşamı yürüyüşünde denk gelmek çok sevindirdi. Yine bir solukta okundu ve yüzümde tatlı bir gülümseme bıraktı.
İyi ki tanımışım bu dünya yurttaşı Fransız’ı. Ailemin bir parçası yapmışım. Oğlumun da büyüyüp okumasını ve benim gibi ilk sayfasına şaşırmasını merakla bekliyorum.
Kendini gerçekleştirme arzusunda olan her yaşta insan okumalı.
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Söyleme Bilmesinler...
Şimdi bir kitap incelemesi yapmak istiyorum ama o kadar içime oturdu ki okuduklarım Ne diyeceğimi ne yazacağıma İnanın ben de bilmiyorum Ethem, Ekrem, Emin, Nurten, Hülya, Sevgi, Kazım Baba, Mürüvvet anne Rıfat hoca bu insanlar sıradan kapı komşumuz diyeceğimiz ya da kendi ailemizdeki kişiler. Ne yaşadılar ne düşündüler belki merak ettiğimiz ya da banane deyip dinlemeye tenezzül dahi etmediğimiz insanlar gibi. Ama içini açınca neler nelerin çıktığı bir topluluk oluyorlar be...Nedir bu kadar bu insanların aklına takılan şey! Niye herkes yalanlarla yaşıyor? Eminim hepimizin ailesinde böyle olaylar var. İç seslerimiz başka konuşur dış seslerimiz başka... Yer yer kitabı okurken şunu düşündüm, benim de içimden geçenleri yazacak mı Şermin Yaşar? Acaba söylemek mi iyi söylememek mi? Kitabın sonuna kadar bunu düşündüm. Bir eser düşünün bütün sayfaları alıntılama yapılabilecek kalitede bir şey olsun. Düşünün be sadce 200 sayfacık ama anlam bakımından bin sayfalık belki de bir ömürlük diyebilirim. Ben 10 üzerinden 10 verdim bir kez daha okumayı tercih ederim. Bu kitaptan sonra çevremdeki insanlarıb dertleri var mı yok mu diye çok çok merak etmeye başlayacağım biliyorum az çok kendimi. Çünkü insanlar yaşadıklarıyla gördükleriyle insan oluyorlar. Çok fazla ders çıkarmalık bir eser olmuş. Şermin Hanım siz yazın Biz okuyalım!!! Sevgili 1K okuyucuları ben ben olalı ilk kez bu kadar dağıldığımı gördüm. Kitaptaki kişiler karakterler toplandılar biz anlattık sende de varsa sen açıkla dercesine beni köşeye sıkıştırdılar. Fazlasıyla etkilendim. Şiddetle tavsiye ediyorum... 
Söyleme Bilmesinler 
Şermin Yaşar
