"Sen bütün viskilerden, bugüne kadar yediğim ve içtiğim her şeyden daha lezzetlisin. Kalmaya geldin değil mi?" diye sordu Clay. Cevabı bir de ondan duy- mak istiyordu.
Julia evet anlamında kafasını salladı. "Kalmaya geldim."
"Artık kaçmak yok."
"Artık kaçmak yok," diye tekrar etti
Sayfa 300
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Al beni de erit ateşinde gözbebekleri
Erit beni
Ruhumu aşkının potasında yak
Kahrolsun bu karanlıkIar
Bu mesafeler
Bu zaman
Ben seni istiyorum
Ya seninle yaşamak
Ya da sende yok olmak...
.
"Belki bana yeniden aşık olursun."
"Lanet olsun," dedim, "artık seni yeterince seviyorum. Ne yapmak istiyorsun? Beni mahvetmek mi?"
"Evet. Seni mahvetmek istiyorum."
"Güzel" dedim. "Ben de bunu istiyorum."
.
.
.
Kötü davranamayan çocuk umudunu kaybetmiş, artık yenik düşmüştür.
Ebeveynine inancını kaybetmiş bir bebek öfkelenmez. Arzu etmeyi bırakır sadece." der Winnicott. Anti- sosyal şekilde davranan, yani hırsızlık yapan, yalan söyleyen çocuk, kötü davranamayan çocuktan daha çok umut doludur Winnicott'a göre. Kötü davranamayan çocuk umudunu kaybetmiş, artık yenik düşmüştür. Anne-babanın gücü karşısında yenik düşmüştür, davranışlarının bir işe yarayacağını, anne-babaya dokunabileceğini düşünemez artık, kendi gücünü hissedemez. Anne-babasına dokunabileceği inancını kaybetmiş bir insan bir başkasına dokunabileceğine de inanamaz.
Sayfa 115 - Okuyan Us, 1. Baskı, 2024Kitabı okuyor
" Biri bana fikir danışmaya geldiğinde aslında danışmanlık istemediğini bilirim. Onunla hemfikir olmamı ister. Ben de onun dostluğundan vazgeçmek istemiyorsam fikrinin iyi fikir olduğunu, uygulamasını söylerim. Ama seni severim, aile dostumuzsun, onun için kendimi ateşe atacağım. "
Sayfa 475
Bazen sen de sesini duyan insanların seni duymadıklarını hissetmiyor musun? Ben senin sesini bilmiyorum. Ben senin sesini duymuyorum. Ama ben seni duyuyorum.
•
Ben giderken en çok seni götürdüm
aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası
ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi,
benim sevmeye engel evcil acılarım vardı...
Sayfa 51Kitabı okuyor
Yalnızsın. Yanında birileri olsa da yalnızsın. Kalabalık grupların içerisinde kahkahalarla gülümsesen de,her günün bambaşka insanlarla beraber geçse de yalnızsın...Bu fiziki bir olgu değil.. Ben hep yanındayım diyen herkesin , en ihtiyacın olduğundaki o sessizliğiyle yalnızsın..
Acı şahsidir. Kimsesizsin... Yanında herkes var ama daima kimsesizsin. Bunu kabul edip devam etmek,kendi çarelerini kendin yaratmak zorundasın. Herkes bir süre eşlik edecek sana ama yürüdüğün yolların sonunda kocaman bir boşluk ve yalnızlık göğsüne bastıracak seni...Hayat biraz böyle.
Sayfa 28Kitabı okuyor
Rakîplerin mâşûk için atışması
Aşk dediğin onsuz olmamak, olamamakla, belki de yakınında olmak ve yakın olmakla anlaşılır."
“Sevgiliyle aynı çatı altında sabahladıkları için kendini sevgiliye yakın zanneden nice ahmaklar yaşar şu dünyada.
Sevgilinin hayali her gece benimle sabahlıyorsa kim onun bana yakın olmadığını söyleyebilir? Kaldı ki sevgiliye yakın olduğunu
Sayfa 219
"George, istersen gideyim ben, seni yalnız bırakayım?"
"Nereye gidebilirsin ki?"
"Giderim işte. Nah şu dağlara çıkarım. Bir mağara bulurum elbette."
"Ya, öyle mi? Ne yersin peki? Yiyecek bir şey bulacak kadar aklın yoktur ki."
"Bir şeyler bulurum, George. Domates salçası, güzel şeyler aramam ben. Açıkta yatarım, kimse de bir fenalık etmez bana. Bir fare bulursam yanımda taşıyabilirim. Kimse gelip elimden almaz onu."
Birileri yanına gelip de, "Tamam, artık kendini bırakabilirsin. Ben seni tutarım," diyene kadar ne kadar hızlı koştuğunu, ne kadar çok çalıştığını, ne kadar bitkin düştüğünü fark etmiyor insan.
Sayfa 216Kitabı okudu
Altmış yıl önce, gençliğinde, bir kadına rastladım. Beni sevdi, ben de onu sevdim. Sekiz ay sürdü bu, sonra kadın bir başka eve taşındı. Altımış yıl sonra hâlâ aklımdadır. Seni unutmayacağım derdim ona. Yıllar geçiyordu, unutmuyordum. Bazen korkuyordum. Önümde daha uzun bir yaşam vardı, silgi Tanrı'nın elindeyken, ben gariban adam, kendime nasıl böyle bir söz verebilirdim ki? Ama şimdi içim rahat. Cemile'yi unutmayacağım. Çok az zamanım kaldı, onu unutmadan öleceğim."
395.jpg){kind=small}
Peki ben bunu niye anlatıyorum? Beni korkutan ve inciten bir şeyi neden kendime saklamayıp anlatıyorum? Niçin hem kendimi, hem de seni üzüyorum? Niçin bana acıman ve beni eleştirmen için sana fırsat tanıyorum? Bu da benim yazgımın bir parçası galiba!
Sayfa 77Kitabı okuyor
Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku. Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz. İnsan muhitin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş oldu fakat bu yetmiyor. Şiirlerimde de gördün ki, kitaplara rağmen çok ıstırap çektim çünkü candan bir insanım yoktu. Sen benim yarım kalan tarafımı ikmâl edeceksin.
