Dilimden dökülenler..
Ben mükemmel değilim. Sadece hatalarından ders alıp, başkalarının hatalarından da kendine pay çıkarmaya çalışan, yargısız infaza her daim karşı çıkan bir insanım. Gülümsüyorum şimdilik, gülümsememi silmeye, sabrımı sınamaya çalışırsanız kendimi kendime hapseder çeker giderim. Kimseyi kırmam, incitmem. Kendimi yaşamdan, karşımdakini kendimden mahrum bırakırım. Bu da benim savunma mekanizmam.
Sizin okuduğunuz kadar benim unutmuşlugum va.. Şaka şaka
Arkadaşlar geçen mini kütüphanemin yanından geçerken kitab-ul şahanelerime gözüm takıldı. Bazı kitapları şöyle elime aldım, bazılarını hatırladım bazılarını da 'Ulan ben bunu okumuş muyum?' diyerek sayfalarını karıştırdım. Her saifeye ayrı ayrı not bile düşmüşüm(nereden anladın diye sormayın kendi yazımı 500 kelime içinden ayırt ederim). Hatırlayamadıklarımı yere üst üste dizdim. Ben 1.80 boyunda bir insanım. Belimi geçti kitaplar. Ve tek tek sayfalarını karıştırınca belirdi zihnimde bazı kitaplar. Resmen geçmişe zaman yolculuğu yapmak gibi bir şey hissettim. Bazı kitaplarda onları okuduğum yerleri hatırladım, bazılarında ise bir koku, bir ses duydum. Bazılarında kötü hatıralar, bazılarında güzel anılar belirdi. Vay be ne okumuşum dedim kendi kendime... Ama boş. Boşuna okumuşum. Bir insan kendi kendini nasıl heba eder onu anlıyorsunuz.
Ben İnsanım ve Filistin diye bir davam var…
