"Peki kabuğun içinde ne var? Salyangoz mu?" "Hiç" dedim. "Hava" "Aynı şey değil" dedi. "Hiç boşluktur, havaysa başka her şeyi doldurur. Nefestir, yaşamdır, candır, konuştuğumuz sözlerdir."
Bence beni biraz seviyordu çünkü yüreğimdeki binbir türlü küçük düşürücü şeyi, ona beslediğim tutkunun bütün kanıtlarını, uğruna nasıl sürünüp kendimi ona nasıl adayacağımı söylemeye fırsat bulamadan gücünün beni sardığını hissettim.
Tanrılar dünyadaki onca ölümlünün ancak birkaçının adını duyar. Koşulları düşünün. İsimlerini öğrendiğimizde ölmüş oluyorlar. Dikkatimizi çekmek için gerçekten meteor olmaları gerek. Yalnızca iyi olanlar: Bizim gözümüzde tozsunuz.