Bakan— İşte bu pejmürde kılıklı adam THKO'nun kumandanı, imiş iyi bakın kıyafetine suratına...
Deniz — Ben THKO kumandanı değil, neferiyim!
Başkan —Sen kahraman mısın?
Deniz — Siz de kahraman olduğunuz için istifa ettiniz değil mi?
Siz Demirel'in neferisiniz, ben THKO'nun...(¹²
Mart Muhtırasının yayınlanması ile istifa eden Demirel Hükümetine gönderme bulunuyor)
Bakan— ( Parmağının ucuyla duvarda asılı olan Türkiye haritasından Sivas'ı gösterek ) Devrim o tarafta mı?
Deniz —Devrimin o tarafı, bu tarafı yoktur, her taraftan gelir!.
Sayfa 19 - Gönül Yayıncılık
Deprem
sen benim kalbimin
bakıcısısın
güldeki karanlık yazıdan
bir mesel
söylemek üzre olan
sussam, razı değil dile
söylesem, derin ve geleneksel
bir hüzündür, dolaşır
elden ele
âh bedenin, zakkum bedenin!
bir dağyolu tadında
ve ben o yolu
kalbiyle bilen
yüzün gizemdir, senin, yokluk!
acı, sessizce yedi dildedir
sevdalar kimdedir, kandedir
ve depremler
senin neren?
kalbim buluşmamızdır, ey ceren!
Sevgi, kimseyle kıyaslanmaz bir aşktır. Sen benim dünyamda kimsenin yer edinemeyeceği aşkımsın. Kimsenin bilmediği geleceğimsin. Bu aşkın bizi nereye götüreceğini inan ben de bilmiyorum. Bildiğim bir şey varsa o da artık kendimi kimsesiz hissetmiyorum . Geleceğin geleceğime sarıldı. O, seninle anlam kazandı. Ben artık geleceksiz değilim değil mi? Artık hayatımda sen varsın buna inanmak beni mutlu ediyor. Bunu yaşayacak olmak beni gülümsetiyor. Oyunculuğun dışında ilk defa sürekli gülümsüyorum bunu kinle ve nefretle değil aşkla yapıyorum.
Sayfa 96Kitabı okudu
Bu kaçış neyin nesi?
Peki ya bu muhafazakarlık?
Peki ya bu merhamet?
Peki ya bu iyilik?
Peki ya bu dürüstlük?
Peki ya bu yeniden, yeniden ve yeniden ayağa kalkmalar?
Peki ya bu ölüp ölüp dirilmeler?
Çünkü biz ahirete iman ederiz, Müslümanız ve biliriz ki hayat bu dünya ile sınırlı değil.
Ölümü öldüremiyor, kabir kapısını da kapatamıyoruz. Öyleyse
Zafer
Ekonomi bakanımız Zafer Çağlayan gazete okurken kol saatinin reklamını görmüş, meğer o sırada hayırsever Rıza oradaymış, sen zahmet etme abi, ben ayarlarım demiş, ayarlamış, biz bakmayalımmış faturayı kimin ödediğine, garanti belgesi kendi adınaymış filan.
Aslına bakarsanız, Zafer Çağlayan'ın suçu yok.
Hani, sünnet çocuklarına kol saati
Sayfa 249 - Kırmızı Kedi Yayınevi - Üçüncü Basım: Aralık 2017, İstanbulKitabı okuyor
"O gün, Tanrı'nın kendine sorduğu en zor bilmeceydin sen ve ben, çözmek bana düşmüş gibi sevinçliydim."
Dokuzlama “Seni boşuna mı seviyorum sanıyorsun?”
Seni boşuna mı seviyorum sanıyorsun? Biz, ''Kâlûbelâ''da beraber değil miydik? Ben o günü hatırlayamıyorum. Sen de hatırlayamazsın. Ama, mutlaka yanyana idik. Tanrı buyruğuna beraber baş eğmedik mi? Evet demedik mi? Çünkü sensiz eksik oluyorum. Yarım oluyorum. Biz, birbirimize ''Kâlû belâ''da
senden hiçbir şeyim yok artık ne çocuk, ne bir sözcük, ne bir hatırlayış ve biri senin yanında adımı söylese, bir yabancı gibi umursamaz gidersin. O zaman, sana göre ölü olduğuma göre, neden ölmekten hoşlanmayayım, sen benden gitmiş olduğuna göre, neden ben de artık yoluma gitmeyeyim?
Mania
"Bizim hiç gerçek bir anımız olmadı seninle . Ben hiç yanağımı yaslamadım omzuna , sen hiçbir zaman ağladığım gecelerde sığındığım o çapamı sapladığım liman olmadın. Nankör müyüm ben, Mantus? Sen hep vardın, hep varken bana hiç olmadın."
Sayfa 278 - Dokuz YayınlarıKitabı okudu
Ama şimdi her şey değişti, başkalaştı, benimle birlikte evrildi.Artık almak istediğim intikam, ödetmek istediğim bedel bu diyarda yaşananlardı. Tarihte yapılanlardı.
"Her şey mümkündür." Parmaklarını sigilin etrafından şakaklarımda dolaştırdı.
"Bedelini ödemeyi göze aldığın sürece."
"Ne yapmam gerekiyor?"
"Teklifin için minnettarım ama bunu bu kadar hızlı beklemediğimi itiraf etmeliyim."
"Bilmiyorum," dedim içtenlikle. "Beni bu diyara getirdiler ve zorladılar. Hayatımdan alıkoydular. Tarihim, atalarım için sözde O halde neden benim hayatımı yerle bir ettikleri gibi ben de onların hayatını yerle bir etmiyorum?
" sandığından daha çok bu diyara aitsin. "
Ve sen nasıl oluyor da bu kadar tanıdıksın. Neden sana bakarken mest oluyorum, neden kokun bile sanki ezbere bildiğim bir öz gibi geliyor burnuma. Ailem kadar güvenilir, arkadaşım kadar yakın, çok sevdiğim o şehir kadar hayranlık uyandırıcı.
Sayfa 276Kitabı okudu
