Bir olanı arar durur insan hayatında binlerce insan içerisinde. Çoktur belki etrafta, herkes vardır ama yalnızdır ruhu kalabalıklar içinde.
Gün gelir ki; kimsenin kendisini anlamadığını düşünür, yara alır yüreği kendisine yapılan haksızlıklarla. İşte böyle bir zamanda daha çok ihtiyaç duyar kendi gözleriyle hayata bakan bir başka insanın
En çok seni seviyorum diyorum ama gerçek sevgi bu değil sanırım, sen bir bıçaksın, ben de durmadan içimi deşiyorum o bıçakla dersem, gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki ..
El ele tutuşalım, sokaklarda dolaşalım, şarkılar söyleyelim, yağmur da ıslanalım, kitap okuyalım, çay içelim, film izleyelim, oyun oynayalım , birlikte uyuyalım. Hepsini yapalim huzuru bulalim ama yavaş yavaş gelissin her şey ilk eller tutulsun sonra tatlı kavgalar sevimli sarılmalar gülmeler kitap okumalar buluşmalar gelsin ardından en çok istediğimde artık birilerinin seni seviyorum gel benimle demesi Birini seviyorsan yarın ona şöyle de Gökyüzü bembeyaz eğer o bensem söyle cevap veririm Ama bulutlar kara böylece sevgini anlarım sonsuza kadar seni severim de ben çok istemem bir şey bir kaç siir okunması sakin durgun gözler birde huzur isterim. 🎈🎈🎈
GÜNAYDIN 📚📚☕️☕️
Seni kitap koklar gibi seviyorum, buna eminim...
Çünkü ben, çok sahaflar gezdim seni bulmak için...
Ahmet Hamdi Tanpınar
Erkeklerin anlayamayacağı pek çok şey var. Zavallı bir başarısız, başarılı bir adamdan daha kolay girebilir bir genç kızın yüreğine. Çünkü her genç kızın yüreğinde gerçek bir aşk duygusu yatar. Anlıyor musun; gerçek bir aşk! Erkeklerin başlıca sorunu işleridir, aşk üçüncü derecede bir şeydir onlar için. Kadınla konuşmak, onunla bahçede dolaşmak, hoşça bir zaman geçirmek ve onun mezarında ağlamak… İşte bir erkeğin aşktan anladığı. Oysa aşk, biz kadınlar için, hayatın kendisidir. Bir kadın “seni seviyorum” diyorsa, bu, “senin tasalarını gidermek istiyorum, seninle dünyanın öbür ucuna nasıl gidebileceğimizi tasarlıyorum, eğer sen cehenneme gideceksen ben de seninle cehenneme geleceğim” demektir. Sözgelimi, bütün bir gece senin notlarını temize çekmek, ya da kimse uyandırmasın diye sabaha kadar sana gözcülük etmek, seninle yüzlerce kilometre yürümek büyük mutluluk olurdu benim için. Üç yıl önce harman zamanıydı; güneşten yanmış, yorgun ve toz içinde bize geldiğini, içecek bir şey istediğini anımsıyorum. Getirdiğim şeyi içmiş, sonra da vurulmuş gibi uyuyup kalmıştın divanda. Yarım gün uyudun orada, ve ben bütün bu süre boyunca sana gözcülük ettim. Ne kadar hoşlanmıştım bundan! Aşk kendisi için harcanan emek oranınca güzeldir, yani, anlıyor musun, o kadar güçlü duyulur…
| 
Anton Çehov