Nurullah Genç'in "Alaca bir at var içimde, zamansız,
mekansız, nefese doğru " diye başladığı şiiri "At vuruldu, içim paramparça Rüveydâ " diye bitirmesi.
Necip Fazıl da bir şiirine şöyle başlıyor."Seni dağladılar, değil mi kalbim. Her yanın, içi su dolu kabarcık."
Gelelim Cahit Zarifoğluna "Güzel günler çabuk geçer. İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi."
Son noktayı da Nazım Hikmetin şu cümlesi koyar.
"Bence şimdi sende herkes gibisin."