Yoksa benden sakladığın bir şeyler mi var?
Sen böyle davranmazdın bana, bildiğim kadar
Neden dilinde hep hüzünlü dertli şarkılar?
Yoksa artık aramızda başkası mı var?
Önceden ilgi duyduğum, zamanımı ayırdığım şeylere karşı duygularımda bir körelme oldu. Yapmaktan hoşlandığım şeyler benim için kıymeti harbiyesini yitirdi. Acaba ben bir girdaba esir mi oldum yoksa bu vaziyet "Allah'ım beni senden uzaklaştıran şeyleri sen benden uzaklaştır." Duamın bir tezahürü mü, bilemiyorum
Susuyorum
Ne keyifle okuduğum şiirler ezberimde,
Ne de bağıra çağıra söylediğim şarkıların sözleri.
Dalgın gözlerle,yürüdüğüm caddelerde kayboluyorum...
Sonsuz bir inatla sarıldığım radyodan gelen o harika melodilerinde tadı yok.
Peki ya o yağmurda,iliklerime kadar ıslanmalarımı kim çaldı benden?
Bilmiyorum!
Susuyorum artık...
Sustukça susuyorum.
Sustukça,
aklıma esene g(y)el - dört
“‘Sayma!’ diyorum kendime geçip giden günleri, üst üste topladığın seneleri.. hem kim öğretti ki bana abaküsle bu anlamsız matematiği. Sayılar arttıkça eksiliyorum, eksiltiyorum.. sahi hangi evrenin matematiğinde yanlış yapmamış oluyorum?
Sen hiç ağlarken gözlerinden kaç damla aktığını saydın mı?
Hangi damlanın kime ya da ne için aktığını, akarken kalbinden ne kadar eksilttiğini, geriye doğru saramayacağın kayıplarını hiç düşündün mü? Yoksa onlar feda edebileceğin yasların en küçüğü müydü?
Küçültmeye çalıştığımız acıların bizi paramparça eden şeyler olduğunu, önemsiz kategorisinde depolarsak daha az yıpranacağımızı, olmamış sayarsak normalleşebileceğimizi düşünmek istiyoruz değil mi?
Bugünü kurtar aferin, peki ya yarın.. yapayalnız, anlayandan yoksun, sadece eleştirmek için doğmuşlardan kaçmaya çalışırken, toplumun yadırgadığı yanlarını sessizce sevip sararken yine yalnız..
Kendimize sarılmaktan yorulduk, hepsi geçecek demekten yorulduk. Bunu bizim için yapacak bir yürek aramaktan yorulduk. Bu ucu bucağı görünmeyen yalnızlığımızdan yorulduk.
Keşke bunların hepsinin doğru çözümlerini de öğretseydi abaküslü öğretmen. Belki o zaman hatasız yaşayabilirdik birçok şeyi.”
~ ben’den ~ 22.05.2024 ~ 22:12 ~
seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
sen ve ben..
birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
ya da uzat ellerini, dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
anla, bir ömre sığmaz seni
Seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
Aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
Bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
Ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
Sen ve ben..
Artık birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
Ya da uzat ellerini, dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
Anla, bir ömre
Bi' şeyler yolunda değil besbelli
Bi gudubetlik var işte besbelli
Senden değil, benden değil
Kimden belli değil
Havada bir hinlik var