Baba, öylesine konuşmak için arıyorsun hep. Halimi
hatırımı soruyorsun; derken sessizlik koca bir ömür gibi
uzuyor aramızda, ben lafı uzatacak sorular bulmak için
çırpınıyorum. Sana en çok şunu demek isterdim: Seni bu
hayat böyle yaptı, anlıyorum. Ayakta kalmak çok zordu
senin için. Bana karşı sevgi dolu olmayı beceremedin diye
suçlamıyorum seni. Bazı geceler uykularım kaçıyor, lafını bile etmesen de sancıyan o yaraları düşünmekten. Ben
de senin o sancıyan kanından, canındanım. O can ilgiye
öylesine muhtaç ki kendi üzerime yığılıp kalıyorum. Ben
senin kızınım. Beni sevdiğini söylemek için bildiğin tek
yol havadan sudan konuşmak, biliyorum. Çünkü benim
de bildiğim tek yol bu.