Şevval Kaptan
@bensevoli
Okumayı, gezmeyi, öğrenmeyi, öğretmeyi, kedileri ve çiçekleri seven biri
Öğretmen
2000
83 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İnsan yapayalnız olduğu zaman hastalanmak çok kötü.
“Kadınlar savaşta bir şey görmediler.
“Görmediler mi? Bütün yük, keder bizde: Çocukların beslenmesi, yaralıların bakımı. Savaş bitince siz hepiniz kahraman oluyorsunuz. Ölünce kahraman, gazi olunca kahraman, malûl olunca kahraman. Bu yüzden savaşı siz erkekler yarattınız. Sizin savaşınız bu. Siz istediniz, dövüşün öyleyse.”
Okur Takip Önerileri
“Birliğimden izinsiz ayrıldım. Firar ettim. Ben asker kaçağıyım. Beni bulurlarsa ya asarlar ya da kurşuna dizerler.”
“Cani gibi mi?”
“Evet, bir cani gibi.”
“Oysa siz kimseyi öldürmek istemiyorsunuz. Yalnızca evinize dönmek istiyorsunuz.”
Bir kadın geçiyor. Elimizi uzatıyoruz.
“Zavallı çocuklar. Size verebileceğim bir şey yok.” Saçlarımızı okşuyor.
“Teşekkür ederiz.”
Eve dönerken, bisküvileri, çikolatayı, elmaları ve parayı yolun kenarındaki uzun çalılıkların arasına atıyoruz.
Saçlarımızdaki okşayışı atmak mümkün değil.
Annemiz bize, “Canlarım. Aşklarım. Mutluluğum. Tapılacak bebeklerim” derdi.
Bu sözcükleri hatırlayınca gözlerimiz doluyor.
Bu sözcükleri unutmalıyız, çünkü artık kimse bize böyle şeyler söylemiyor, bu sözcüklerin anısı da taşınamayacak kadar ağır.
Bu sözleri duyunca yüzümüz kızarıyor, kulaklarımız çınlıyor, gözlerimiz batıyor, dizlerimiz titriyor. Artık ne kızarmak ne titremek istiyoruz, küfürlere, bizi yaralayan sözlere alışmalıyız.
Bir kitap okudu
372 syf.
10/10 puan verdi
·
15 günde okudu
saçlar sıkıştırılmış kulakların ardına
tam da aşkın görüntüsüne dair
felsefi bir tartışma ya da
hayal kırıklıklarından bahsedecekmiş gibi
Sayfa 31Kitabı okudu
beni mahveden
arkada bıraktıklarımız değil
kalsaydık eğer
beraber kurabileceklerimiz
Sayfa 21Kitabı okudu
Bir kitap okudu
256 syf.
5/10 puan verdi
Ne güzel şeydi kardeşi olmak. Her şeye rağmen ne eksiksiz bir histi.
Sayfa 123Kitabı okudu
Battaniyeye dolanmış, derin nefesler alarak uyuyordu şimdi. Ağzı hafif aralık, yüzünde yastık izi. Yaşlandık sanıyordum, bu haliyle ne kadar küçüktü hala.
Sayfa 119Kitabı okudu
Yalnızlığımızı halının altına süpürüyor, annemin ölümü hakkında tek kelime konuşmuyor, kendimizi gündelik telaşlarla oyalıyorduk.
Sayfa 100Kitabı okudu
Özlemiş miydim onu? Onu ara sıra herkesten gizli özlediğimi biliyordum. Ama özlediğim o muydu, onun yanındaki kendim miydi, yoksa o eski güzel günler miydi, karar vermesi zordu.
Sayfa 79Kitabı okudu
Birbirimizin yörüngesinden öyle çıktık ki, arayıp sormamın büyük bir olaya dönüşeceği o hazin noktaya vardık en sonunda.
Sayfa 78Kitabı okudu