Sanki acı ete kemiğe bürünmüş, kadının yüzünün çizgilerine, bakışlarına yerleşmişti. Tam acı da değildi bu. Acı, korku ve umut, evet şaşılacak şey ama umut.
Deniz insanı denizde kalmalıydı, kara insanı karada.
Okur Takip Önerileri
Deniz'in engin, karanlık sularda yitip gittiği gün, doğumda olup bitenleri düşünmüştü. Hiç aklından çıkmamıştı zaten.
Bir şeye moralim bozulduğunda, içimde bir sıkıntı olduğunda birinin beni bu kadar iyi anlayabilmesi, benim dertlerimi dinlerken bu kadar ben olabilmesi ve yanında her ne konuda olursa olsun ağlamaktan asla çekinmediğim ve çekinmeyeceğim bir dostumun olması.. muazzam bir duygu.
Eğer en büyük günah olduğunu bilmese, kendini de boğardı o azgın sularda.
Adil olanın peşinden gidilmesi doğrudur, en güçlünün peşinden gidilmesi ise kaçınılmazdır. Gücü olmayan adalet acizdir; adaleti olmayan güç ise zalim. Gücü olmayan adalete mutlaka bir karşı çıkan olur, çünkü kötü insanlar her zaman vardır. Adaleti olmayan güç ise töhmet altında kalır. Demek ki adalet ile gücü bir araya getirmek gerek; bunu yapabilmek için de adil olanın güçlü, güçlü olanın ise adil olması gerekir.
Adalet tartışmaya açıktır. Güç ise ilk bakışta tartışılmaz biçimde anlaşılır. Bu nedenle gücü adalete veremedik, çünkü güç, adalete karşı çıkıp kendisinin adil olduğunu söylemişti. Haklı olanı güçlü kılamadığımız için de güçlü olanı haklı kıldık.
Toplum olarak, sessiz bir sözleşmeyle susma kararı alınmış, yaşananlar genç kuşaklara aktarılmamıştı. Bu iyi miydi, kötü müydü bilemiyorum. Hiç kimseye düşman olmadan yetiştirilmiştik. Bu işin iyi tarafıydı ama bir de geçmişimiz konusundaki korkunç cehaletimiz vardı.
"Aslında bütün mesele de bu. Türkiye'de her ailenin böyle sırları var. Bir ülke nüfusunun yarısından fazlasını kaybeder de ailelere bundan pay düşmez mi?"
