Hayat dediğin düz bir tepsi zaten . Ne rengi var ne tadı.
İnsan olan insan tutmalı sözünü.
"İçimde terk edilmiş son istasyon da yıkıldı o saat. Trenini beklediğinden değil, bir varıştı bir zamanlar en nihayetinde.
...
Yıkılan istasyon binasından son kalasların yeri boylaması gibi, yıkıldı yüreğimin dayanakları."
Sayfa 32Kitabı okudu
"Anlamak ne acı be Osman Abi."
Sayfa 42Kitabı okudu
"Sen de otuz okka, ben diyeyim elli. Öylece ağır yükü var bu insan soyunun."
Sayfa 49Kitabı okudu
"İhtimal, bu berbat evi içinde ben varım diye seviyor."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Tadım yok diyemiyorum. Bazen belim ağrıyor bazen ruhum."
Sayfa 57Kitabı okudu
“Yediğim ekmek, içtiğim suydu Cemşit. Onu kaybettimse, alemi kaybettim.”
Sayfa 31Kitabı okudu
“Ev içleri zonklamalı damarıymış ömrün. Annem hep derdi, şimdi anladım.”
Sayfa 13Kitabı okudu