İlk kez bir kitap hakkında ne diyeceğimi ne yazacağımı bilemiyorum.
Hani "anlatmaya kelimeler yetmez" denir ya, tam olarak o noktadayım sanırım.
Kırık Hayal Kerkük kitabındaki Ata'mlı sayfalara doyamayınca hemen ardından 
Naim Babüroğlu 'nun kaleminden 
Tarihin Kıskandığı Lider 'e başladım. Meğer ne çok şey bilmiyormuşum onunla ilgili...
Bazen asker kimliği o kadar ön plana çıkıyor ki onun da bir evlat, bir eş, bir manevi baba, bir dost, dostuyla dertleşmeye ihtiyacı olan bir insan olduğunu unutuyoruz.
Bilindik tarihi gerçeklerin yanında işte bilinmeyen Mustafa'yı da yazmış yazarımız. Naçiz vücudu toprağa karışan beşer Mustafa'yı da eklemiş satırlarına.
Zaman zaman dostları anlatmış, zaman zaman kızı, bazen annesi, bazen düşmanları...
"Gidelim Afet... Bir orman kenarına gidelim. Her şeyi bırakalım. Şöylebasit bir ev, ocaklı bir oda... Evet... Evet... Hemen çekip gidelim ormanlara... Hele ben bir iyi olayım da..."
●Paşa, Bozok'a gönderdiği telgrafta, annesinin uygun bir yere gömülmesini ister. Bursa ve Balıkesir'den sonra İzmir'e gelecekti... Mustafa Kemal Paşa için öncelik Millet idi...●
Fazla bir şey söylemeye de gerek yok aslında...
Her Türk Genci'nin mutlaka okuması gereken bu eseri ben 
Her Ay Okuyanlar Kulübü 'un #heraybirinkılap etkinliği için okudum♡
Sizlere de şiddetle tavsiye ediyorum;
Mahrum kalmayınız♡
Kitapla ve huzurla♡
Sözde Kızlar
Eser, 
Peyami Safa'nın ilk romanı olma özelliğini taşıyor. Daha önce Safa okumuş biri olarak bu romanı okuduğumda giderek eserlerinde ne kadar ustalaştığını görmek mümkün oldu diyebilirim. Kitabı bitirdikten sonra yapılan incelemeleri okuduğumda çoğu kişi dilin ağır olduğundan ve bilinmeyen kelimelerin çok olduğundan bahsetmiş. Buna kesinlikle katılmıyorum. Bilinmeyen kelimeler illaki olur yazıldığı dönem düşünüldüğünde. Ancak bunlar çok farklı ve duyulmamış olan kelimeler değil. Dilini de ağır bulmadım. Sözün özü, bu konuda hiç rahatsız olmadım diyebilirim. Yalnızız, Dokuzuncu Hariciye Koğuşu gibi son dönem -ve hatta ustalık diyebilirim- eserlerinden sonra bu eseri okuduğum için bana oldukça normal geldi.
Eserin içeriğine gelirsek Behiç'in Belma/Hatice ile yaşadıkları geçmişi okuduğumda kanım dondu. Hiç beklemiyordum ve çok şaşırttı beni. Yazıldığı döneme de ışık tuttuğu düşünülürse gerçekten çok üzüldüm bu duruma.
Mebrure'nin iyi bir sona ulaşacağını kitabın başından itibaren sezinliyordum. Öyle de oldu. Bu karakterin bir duruşunun olmasını, içsel ve dürtüsel şeylerle mücadele ederken kendinden şaşmamasını sevdim.
Tavsiye ederim, Peyami Safa pişman etmez.
Tevfik Fikret'in 
Şermin kitabını hep merak etmişimdir ama bir türlü fırsat bulamamıştım. Bugün kütüphanede kitaba rastlar rastlanmaz hemen okumak istedim.Lise zamanları edebiyatta sık duyduğumuz isimlerden biridir Tevfik Fikret. Servet-i Fünun dönemi edebiyatının yazarlarından olduğu için normalde ağır , örtük ve süslü bir dili vardır ama Şermin kitabı için bu durum tam tersidir." Şermin" şairin hayal ettiği “yeni çocuk tipi” ortaya çıkarılır. Kitap, ismini şairin genç yaşta ölen kız kardeşi Sıdıka Hanım'ın kızı olan yeğeni Şermin'den alır. Kitaptaki şiirler tamamen sekizli hece ölçüsü ile yazılmıştır. Tevfik Fikret'in aruz ölçüsü yerine hece ölçüsü kullandığı tek eserdir.
Eserdeki şiirler çocuklar için oldukça keyifli ve öğretici olduğunu düşünüyorum ,okurken bende çok keyif aldım. Ama şiirde kullanılan ve anlamı bir çocuk tarafından bilinmeyecek bir çok kelimeler yer alıyor. Bilinmeyen kelimeler şiirlerin alt kısımlarında anlamları ile birlikte verilmiş ama o süslü örtük kelimeler yerine daha basit ve anlaşılır kelimeler kullanılabilirmiş. Aslında bu sıkıntı yazarın Servet-i Fünun etkisinin verdiği özellikleri taşıdığının göstergesidir .
Aruz ölçüsü ile yazan bir yazara göre bahsettiğim eksiklik dışında oldukça başarılı yazıldığını düşünüyorum.
Çocukları olanlar için zamanında okutulması gereken keyifli bir eser
