Biz Hakkı Severek yandık, Sevmeyenler bilsinler
2 Temmuz sabahı, on altı ve on dokuz yaşlarında iki kız kardeş, Asuman ve Yasemin, Sivas'ta yapılacak Pir Sultan Abdal Şenlikleri'ne gidecekleri için çok mutluydular. Şenlikte semah döneceklerdi. Düğüne gider gibi gittiler Sivas'a.
Asuman olaylardan hemen önce annesini aradı.
"Semah çok güzeldi anne, hepimizin ayakları yerden ke sildi, uçtuk sanki," diyordu. Yeter Hanım, "kızım, terlemişsindir, sırtına bez koysaydın," diye telaşlandı. Bir süre önce zatürre geçirmişti çünkü. Nerden bilsin, birkaç saat sonra, kızlarının ciğerine yanmış insan eti kokusunun dolacağını.
Asuman'dan hemen sonra ekipten biri daha aradı ve abisiyle konuştu:
"Oteli bastılar, annene söyleme, otelden ayrılıp Ankara'ya gideceğiz." Dışarıda saatlerdir bekleyen kalabalık, çok geçmeden oteli ateşe verecekti zaten.
Anne haberi televizyondan duydu.
"Televizyonda altyazı geçiyor, ölü ve yaralıların isimlerini söylüyordu. Ne yapacağımı bilemedim. Eve döndük. Öldüklerini biliyormuş herkes, ama bana söylememişler. Umudumu kaybetmedim. Nasıl olsa bir fırsatını bulur, ararlar dedim. Ama aramadılar. Yasemin'im nerede, Asuman'ım nere de diye bağırdım günlerce. Duymadılar sesimi..."
Sayfa 19 - İletişim Yayınları / 10. Baskı 2016, lstanbulKitabı okudu
Delirdiğim altyazı şimdi bütün aynalarda
Vazgeçtim sonunda hep tura gelen uğur paramdan.
Hikâyem ucuz, romanım basmakalıp
Pembe kağıtlar aldım
Hayatıma bir ölüm yazacağım
Bir ölüm, pek de inandırıcı olmayan
Didem Madak
İyi ki doğdun Didem Madak..
Delirdiğim altyazı şimdi bütün aynalarda
Vazgeçtim sonunda hep tura gelen uğur paramdan.
Hikâyem ucuz, romanım basmakalıp
Pembe kağıtlar aldım
Hayatıma bir ölüm yazacağım
Bir ölüm, pek de inandırıcı olmayan
Yazık hiçbir şair bir çiy tanesi kadar bile sızmadı kâğıda
Kayıp şiirlerim gül resimleridir şimdi.
Yazık bir son mektup bile bırakmadan gitti
Zeyniler Köyünde Çalıkuşu şimdi artık zaman.
Didem Madak
Tarih denilen şeyi filme benzetecek olursak -ki, tarihin bize rağmen bir filme dönüşmüş olduğunu söyleyebiliriz-, bu durumda habere ait gerçekliğin, tarih adlı filmin ses-görüntü eşleştirme (post-senkronizasyon), dublaj, altyazı gibi işlemlerinden ibaret bir şey olduğunu söyleyebiliriz.
Köpek Kalbi
Bir kitabı okuduktan sonra kitabın bir filmi veya dizi çekilmiş mi diye bakarım . Filmde ki kitabın yorumu ile kendi yorumumu kıyaslar. Filmde kullanılan dekor ile kendi zihnimdeki mekanın farklarını ararım. Bence bunu bir çok okur yapmalı çünkü böylece kitap özümsenir ve daha kalıcı olur. Ama şu hususa dikkat edilmelidir. Önce kitap okunmalı sonra film / dizi izlenmeli sıralaması oldukça mühimdir. Son okuduğum kitabın ( Köpek Kalbi) da bir filmi var. Ki Türkçe altyazı desteği de bulunuyor paylaşan kişiye bir kez daha teşekkür ederim. Linke bakarak izleyebilirsiniz.
youtu.be/v-5MuP_6ncU?si=...
İçimde hep bir şey çalıyor benim. Kulak çınlaması gibi. Dışarıdan duyulmaz. Ben söylersem duyulur ama ne kadar söylesem, o içteki olmaz. Gözlerinden içine dalabildiğim insanları da çok seviyorum hem. Dediğini dikkate almadan, gözlerinden hikayesini izleyebildiğin. Dediğin altyazı, gözlerin film. Gözleri "yaşasın" diyen, "imdat" diyen, "buradayım bir yere gitmedim" diyen. Gözleri hep dolu, hep kuru, hep duru.
Sayfa 140 - Doğan NovusKitabı okudu
Bu aralar, kendimi ifade etmekte o kadar çok zorlanıyorum ki.
Biriyle konuşurken, bir de altyazı ekleme
mecburiyeti hissediyorum :)
Mesela sinirlendiğin zaman.
Duygunun yoğunlaştığı anlarda, hemen eyleme geçmek ya da karar vermek için aceleci davranma. Bir süre bekle. O anda kendine aşağıdaki soruları sormaya başla. Unutma fark etmek için, önce hatırlamak gerekir.
1 - Duygularım çok yoğunlaştığında zihnimden altyazı gibi geçen düşünceler var mı?
2 - Kızdığımda ya da üzüntüye boğulduğumda düşündüklerim geçmişte ilk defa ne zaman aklımdan geçti?
3 - Rahatsız edici duyguları hissetmeme yardımcı olan ana inançlarım, yani katı fikirlerim var mı? Mesela "Birisi, suratıma telefonu kapatıyorsa bu büyük bir saygısızlıktır, haddini bildirmeliyim!” diye düşünüyor muyum?
4 - Bazı konuları olduğundan daha mühim görüyor, bazı konuları da önemsizleştiriyor muyum?
Sayfa 61Kitabı okudu
Tüm yaşantım boyunca neşeli bir hayat yaşamaya alışmış hiçbir şeyi kafama takmak zorunda kalmamış hayattan tek beklentisi iyi bir üniversite okumak olan genç bir kızken tüm hayatımın bambaşka bir yöne doğru yol alması demek "Sadece Romanlarda Olur" adlı bir altyazı ile benim başıma gelmesi oldukça ironikti ....
