İçimde hep bir şey çalıyor benim. Kulak çınlaması gibi. Dışarıdan duyulmaz. Ben söylersem duyulur ama ne kadar söylesem, o içteki olmaz. Gözlerinden içine dalabildiğim insanları da çok seviyorum hem. Dediğini dikkate almadan, gözlerinden hikayesini izleyebildiğin. Dediğin altyazı, gözlerin film. Gözleri "yaşasın" diyen, "imdat" diyen, "buradayım bir yere gitmedim" diyen. Gözleri hep dolu, hep kuru, hep duru.
Sayfa 140 - Doğan NovusKitabı okudu
Bu aralar, kendimi ifade etmekte o kadar çok zorlanıyorum ki.
Biriyle konuşurken, bir de altyazı ekleme
mecburiyeti hissediyorum :)
Mesela sinirlendiğin zaman.
Duygunun yoğunlaştığı anlarda, hemen eyleme geçmek ya da karar vermek için aceleci davranma. Bir süre bekle. O anda kendine aşağıdaki soruları sormaya başla. Unutma fark etmek için, önce hatırlamak gerekir.
1 - Duygularım çok yoğunlaştığında zihnimden altyazı gibi geçen düşünceler var mı?
2 - Kızdığımda ya da üzüntüye boğulduğumda düşündüklerim geçmişte ilk defa ne zaman aklımdan geçti?
3 - Rahatsız edici duyguları hissetmeme yardımcı olan ana inançlarım, yani katı fikirlerim var mı? Mesela "Birisi, suratıma telefonu kapatıyorsa bu büyük bir saygısızlıktır, haddini bildirmeliyim!” diye düşünüyor muyum?
4 - Bazı konuları olduğundan daha mühim görüyor, bazı konuları da önemsizleştiriyor muyum?
Sayfa 61Kitabı okudu
Tüm yaşantım boyunca neşeli bir hayat yaşamaya alışmış hiçbir şeyi kafama takmak zorunda kalmamış hayattan tek beklentisi iyi bir üniversite okumak olan genç bir kızken tüm hayatımın bambaşka bir yöne doğru yol alması demek "Sadece Romanlarda Olur" adlı bir altyazı ile benim başıma gelmesi oldukça ironikti ....
Her yönden dikkatli olunuz, teyakkuz uykuda, tanıdık bir manzara şüphe uyandırmaz. Gizli lan görünür olanın kalbindedir, görünmezde değil. Hiçbir şey apaçık ortada görünenden daha gizli değildir. - 36 Savaş Hilesi kitabı
Asla içinde güzellik barındırmayan bir hareketin olmasın… Sığ davranışların çirkinliği içinde yaşamaktan dolayı, fazlasıyla acı çekiliyor. - Jean Genet
Sevdiklerim güvende olduktan sonra, gerisi boş: Bir çatı katı, bir döşek, bir samandan sandalye, bir masa, yazacak kağıt ve kalem, bana yeter. Victor Hugo-Küçük Napoleon
…Delfi kahinlerinin defne yaprağı çiğneyerek kehanette bulundukları sıklıkla unutuluyor. Az önce bir defne yaprağı yedim. Umarım cümlelerime yansır.