Birinci kursda oxuduğum vaxtlar idi. Sevgilimlə universitetin yaxınlığındakı parklardan birində oturub söhbət edirdik. Bilmirəm, nə oldu, necə oldu, bir də gördüm ki, dodaqlarımız bir-birinə yaxınlaşır. Elə mən də gözlərimi yumub o anı hiss etməyə çalışanda qalın bir səs eşitdim:
- Vətəndaş, zəhmət olmasa bura yaxınlaşın!
Bəli, polis idi. Qıza
Haberin yok mu bir yıl önce emekli oldum. Sapığın biri reşit olmayan kızı evine atmış, içki falan derken şiddet uygulamaya başlamış. Komşuların şikâyeti üzerine daireye gittik. Herif kapıyı açmak istemedi. Neyse zorla girdik. Zavallı kız yatakta kanlar içinde, herif de hâlâ dikleniyor. Yaradan’a sığınıp okkalı birkaç tokat attım. Meğerse bilmem ne bakanının akrabasıymış adam. Derhal hakkımızda soruşturma açıldı. Sonra İsmet Amirim beni çağırdı. "Seni şu soruşturmadan ceza almadan kurtarırım ama bir şartla" dedi. Ben de safım ya, bizimkiler arkamda duracak zannediyorum. "Tabii müdürüm, neymiş o şart?" dedim. Darp edilen kız, o it hakkında dava açmış. Olay yerine ilk intikal eden de benim ya, raporu değiştirmeliymişim, o zaman soruşturmayı düşüreceklermiş. Kabul etmedim elbette. İşlerim de rast gitti, darp olayı sosyal medyada gündem oldu mu! Bunun üzerine korktular, bana bulaşamadılar, herif de beş yıl ceza aldı. Ama ben soğudum Başkomserim, emekliliğim de gelmişti, verdim dilekçeyi ayrıldım.”
Aşkımız Eski Bir Roman
Ahmet Ümit
Ayın-oyun mağazası yanması
Yolun o biri tərəfinə bir topa adam yığışmışdı, əməllli-başlı səs-küy idi. Mən indicə futbol oynayıb gəlmişdim, yorğundum, üstəlik bərk acmışdım. Evə getmək, yuyunmaq, yemək istəyirdim. Ancaq maraq ayaqlarımı camaat toplaşan yerə dartırdı.
Yaxınlıqdakı mağazadan üç bulka aldım, birini yeyə-yeyə qarışqa yuvasının ağzına bənzəyən həmin izdihamın
İlk orucum
Ancaq anam oruc tuturdu. İftar süfrəsi açılırdı. O yeməklər nədənsə daha dadlı gəlirdi adama. Anam yeməyi bişirəndə tamının yerində olub-olmadığını yoxlamaq üçün bir qaşıq bizə yedizdirirdi. Bütün günü ac-susuz televizorun qabağında seriala baxardı anam. Biz də bekarçılıqdan dava salardıq, bir-birimizə sataşardıq. Heç nə deyə bilmirdi, orucunun