Sonra derler ki bir gurbet daha var, adı duygusal yalnızlık. Kendi duygularımdan çok uzaklara gittiğimde olur. Seviniyor muyum, üzülüyor muyum, aşık mıyım, bir derdim mi var, hiç bilmiyorum. İnsan kendinin gurbetine çıktığında, işte orası en koyu yalnızlıktır.
Sayfa 17
Başka biri, Kadı İyas'la sohbet esnasında, "Senin birkaç hasletin var, ben onları hiç sevmiyorum" dedi.
İyas, "Bu hasletler nelerdir?" diye adamdan sorunca,
"Davayı tam anlamadan hüküm veriyorsun ve iyi kötü ayırımı yapmadan herkesle, hatta insanların en aşağı kesimiyle bile oturup kalkıyorsun ve kaba-saba elbiseler giyip bu konuda seçici davranmıyorsun" deyince,
İyas, adama, "Üç sayısı mı çoktur, yoksa iki mi?" diye sordu.
"Elbette üç ikiden çoktur” deyince,
"Ne çabuk cevap verdin, hiç düşünmedin?" dedi.
Adam, "Hayret bir şey, bunu bilmeyen biri mi var ki, üzerinde düşüneyim" dediğinde,
İyas, "İşte benim kadılık işinde anlayışım aynen böyledir. Bu, senin ikiyle üç arasındaki farkı bilmen gibidir. Herkesle birlikte olma sebebim, değerimi bilenle oturmak bilmeyenle oturmaktan benim yanımda daha sevimlidir. Kaba-saba elbise giymekteki amacım, beni muhafaza eden elbiseyi giyip, giymekte olduğum elbiseyi muhafaza etmek gibi bir derdim olmasın diyedir" diye cevap verdi.
Sayfa 563 - Büyüyenay Yayınları 2014 BaskısıKitabı okuyor
Bu kadar basit :D
Niye inanmıyorum? Çok basit olarak herhangi bir Tanrı’nın veya gelecek hayatın varlığı için getirilen açıklamalar, önüme konan kanıtlar hiçbir biçimde bana ikna edici gelmiyor. Benim derdim Tanrı’nın var olmadığını kanıtlamak değil. Ben sadece Tanrı’nın var olduğu yönündeki iddianın bana doğru, ikna edici gelmediğini, bundan dolayı da böyle bir varlığa inanmadığımı söylüyorum. O kadar. Eğer bu konuda söylenen şeyler bir başkasına, örneğin size inandırıcı geliyorsa, size başarılar ve mutluluklar dilerim. Eğer size bu kadar inandırıcı gelen şeyin, bana niçin inandırıcı gelmediği yönünde benim aklımı veya ahlakımı sorgulamaya kalkmazsanız, ben de sizin aklınızı ve ahlakınızı sorgulamayacağıma söz veririm.
Her insanın kendi dertleri vardır ve herkesin derdi başkalarının gözün de dikkate alınmayacak kadar küçük olsa bile kendi dünyasında koca bir sorundur. Benim de kendi içimde sıkıntılarım, dertlerim oluyor elbette. Hatta son zamanlarda epey güzel bir derdim var.
Sayfa 270 - Müptela YayınlarıKitabı okudu
"Bir derdim var bin dermana değişmem..."
Sayfa 177Kitabı okuyor
Bir Duygu Mu Var Böyle Derin, Böyle Derin, Böyle Geniş
Bir duygu mu var böyle derin, böyle geniş
Sevmek bit ölüş, belki de tekrar diriliş
Bitmez kederim, bil ki tükenmez derdim
Aç kalbini öğren, seni sevmek ne imiş
Sayfa 30
Sormuş olsalardı içerleyip şöyle derdim muhtemelen: Mutluluk yaratan doğru kimyasalları üretemeyen arızalı bir beynim varsa şayet, böyle so rular sormanın ne anlamı var ki? Zalimlik değil mi bu? Bunamadan mustarip olan bir hastaya anahtarlarını nerede bıraktığını niye hatır layamadığını sormazsınız. Aptalca bir soru bu. Tıp fakültesine gitmediniz mi siz?
Sayfa 18Kitabı okuyor
NEDEN YAZIYORUM
Mensur koşuk olarak kaleme aldığım eserlerimi paylaştığım bir site neden yazdığım ile ilgili bir yazı talep etti.
Çok ilginç cümleler kurmuşum. Paylaşmak istedim.
Hayatta nefes almak kadar önemlidir yazmak..
Yazmakta ki tek amacım yaşadığım toplumun ve insanlığın kulağına aydınlığı fısıldayan metinler bırakmaktır.
Yazın
Zahmetini göze aldığım bu işin tuhaflığı şundandır ki, benim sahiciliği arama derdim başkalarının bu derde bigâne kalışlarından doğdu. Nasıl oldu da kendi kendime gelin güvey oldum, onu anlatacağım size. Meraka şayan bir şey bu. Toplumun el üstünde tuttuğu hususiyetlerin hiçbirine sahip değilim. Doğumumla beraberimde yüce hasletler getirmediğimden haberim var. Dahası, iyiliğe, güzelliğe, doğruluğa, dürüstlüğe hiç istidâdım olmadığını ve tabiatım îcabı iyi, güzel, doğru, dürüst olmadığımı herkesten çok kendim bilirim. Ne kadar garip görünürse görünsün, işin gerçeği: Ömrüm içinde ihlâsa icbâr edildim.
Sayfa 17
"Sözüm var söyleyecek , yaşamalıyım
Ölmeliyim, derdim var büyük
Bıraktılar bu sersem dünyaya beni
Gelir misin diye soran olmadı
Su alıyor , batacak bir gün bu gemi
O güne kadar çekmeliyim çilemi
Kim bilir kimler kaldıracak cenazemi
Ölür müsün diye soran olmayacak."
Sayfa 280Kitabı okudu
