Bütün dünyaya küskündüm, dün akşam pek bunalmıştım:
Nihayet, bir zaman kırlarda gezmiş, köyde kalmıştım.
Şehirden çıkmak isterken sular zaten kararmıştı;
Pek ıssız bir karanlık sonradan vadiyi sarmıştı.
Işık yok, yolcu yok, ses yok, bütün hilkat kesilmiş lal..
Bu iştiğrakı tek bir nefha olsun etmiyor ihlal.
Muhitin hali "insaniyyet"in,