Aşk, insanı hem yıkar hem kurar, dedim. Yaşamadan bilinemez ki, dedi. Dünya bir mucize, dedim. Bu da bilinemez yaşamadan. İnsan sevgisizlikten geliyor sevgiye sanırım, dedim. Ama bu, bir gölün kendini boğmasına benziyor! Yaşamak nasıl bir şey sanıyorsun, dedim. Uzandı, yorgun aklımdan öptü. Yorgun elimden tuttu. Yorgun kalbimi akan bir suyun kalbine bıraktı.
Sayfa 21 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
"O gidenler ‘sen iyi bir insansın’ diyordu ve hiçbiri de aslında iyi insan sevmiyordu."
Cemal Süreya
"Şu his artık Dünya'daki tüm insanları kuşatmaya başladı: Batı'nın üç yüz yıldır ürettiği çerçeveden artık medet umulamaz; Batı'nın artık insan türüne söyleyeceği anlamlı bir cümle mevcut değil. Daha da vahimi, hani neredeyse insanların kulak kesilebileceği, takip edebileceği, hatta tutunabileceği güvenilir bir söz kalmadı. Mesela yabancı televizyonda bir uluslararası hukukçu şöyle dedi: "Kırk yıl uluslararası hukuk anlattım, öğrettim; meğer hepsi boşmuş, hatta yalanmış." Benzer şekilde pek çok örnek verilebilir. Bu tarzdaki bir hâlet-i ruhiyede insan merak ediyor: Böyle bir riski göze aldıklarına göre, acaba bizim bilmediğimiz, görmediğimiz başka bir bit yeniği mi var? Yoksa güç zehirlenmesine uğrayıp küstahlık mı yapıyorlar?"
Sayfa 14 - Ketebe Yayınları | İhsan FazlıoğluKitabı okuyor
Her çağda ve her bölgede halk kitleleri sabır ve tahammül göstermeye mecbur bırakılmıştır. Zorluklara ve yokluklara katlanmak, halkın zorunlu bir görevi gibi kabul edilmiştir. Her vesileyle halka saldırır ve hor görürler. Her zaman ve her yerde hep aynı şeyleri söylemişlerdir.
Bence insan büyük bir mutluluğu kaybedip de onu hatırlamaya çalıştığında,üzüntüye davetiye çıkarmış olur yalnızca;halbuki sürekli mutlulugu düşünmezse onu yüreğinde ve bedeninde bulabilir kimi zaman,sessiz sedasız ama kalıcı.
Zihniniz binlerce kişinin aynı anda konuştuğu ve kimsenin birbirini anlamadığı bir rüya. İnsan zihninin işte durumu budur.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Bilge dostlarım olduğu için şanslıyım...
Çok cesaret isteyen kararlar aldıktan sonra;
Biliyormusun? dedi.
Başımı döndürecek bir Aşk içinde değilim ona karşı. İnsan bir yaştan sonra neyin geçici olduğunu anlıyor. Benim huzurumu sağlamaya çalışması, kendimi güvende hissettirmek için imkanlarını, zamanını kullanması ve ben bundan emin olana kadar sabırla devam etmesi beni etkiledi. Bana kendimi değerli hissettirdi.. dedi.
Şöyle demiş biri;
Karnında kelebekler uçuşturan biri yerine sinir sistemini sakinleştiren birini ara.
Hz Adem'le Hz Havva yeryüzüne ilk indiklerinde gördükleri manzara neydi? İnsan elinin hiçbir şeyi bozmadığı bir dünya nasıl bir yerdi?
"Ah, bu insan, ah bu insan denilen mahlûk! Tabiatı, ne cenabet bir zindan haline sokmuş."
Sayfa 84Kitabı okuyor
"Kimi insan, sahada kan ter içinde kalan bir futbolcu gibi yaşar her anını. Tribünde değildir. Yağmur çamur olsa da,kazansa da kaybetse de hep sahadadır.Her güne,"Kendi yaşamımda varım, kendi yolculuğumu yapıyorum,"kıvancıyla başlar."
Yapılması gerekeni yapmak yerine, sürekli kendini lanetlemek de bir uyuşturucu olarak kullanılabilir.
Toplumsal ahlaksızlık, siyasi ahlaksızlığın da temelidir.
Ülkemi gerçekten seviyorsam, yurtseversem, hemen ona gitmem gerektiğini söyledi. Polise yurtseverlik hakkında hiçbir şey bilmediğimi, ülkemin bana hiçbir şey vermemekle kalmayıp, onurumla gururum dahil her şeyimi aldığını söyledim. Söylediklerimin polisin ahlaki gururunu derinden sarstığını şaşırarak fark ettim. Bir insan nasıl yurtsever olmazdı. Polisin savunduğu şeyin rezilliğine, içine düştüğü açmaza, çifte ahlaki yargılarına kahkahalarla gülmek geldi içimden. Sıradan bir pezevengin yapacağı gibi bir fahişeyi alıp bu önemli şahsın yatağına götürmek istiyor, gene de yurtseverlik ve ahlaki değerlerden gururlu bir edayla söz edebiliyordu.
Sayfa 93 - Acınası Mısır devleti. Şimdi de çok farklı olduğunu zannetmiyorum.Kitabı okudu
Özetlemek gerekirse: Bilinçaltımız kendi ölümümüz fikrine geçit vermemektedir, yabancılara karşı cinai eğilimler beslemektedir, sevdiklerimiz karşısında ikiye bölünmüş durumdadır yani kararsızdır, tıpkı ilkel insan gibi. Fakat ölüme karşı olan geleneksel ve kültürel tavrımızda bu ilkel durumdan ne derece uzaklaşmışızdır acaba.
Savaşın bu bölünmeyi
Sayfa 59
