Macera sadece kitapta okunmaz, kendileri yaşardı. (Ara sıra kitaptan ziyade hayatı isterim. Bir ağaca tasvir etmektense, gölgesine uzanıp, bulutlara bakmayı severim, değişim bu sebepledir.)
Şimdi çocuklar dört duvar arasında büyüyor. Balkon çocukları.
Sayfa 131 - Dergah Yayınları
Sessizliğin başkentinden geliyorum
Durgun göller ülkesinden
Pınarın büyüsünden
Hışırtısından geliyorum yaylanın
Bir dağın bir ağaca söylediği şarkıdan
Ovadaki tek çiçekten
Bir tayın yelesinden geliyorum
Yer altında koşuşan kökler arasından
Açılmamış bir kitaptan geliyorum
Yalın bir şiirin güzelliğinden
Sayfa 25 - Islık YayınlarıKitabı okudu
"Elindeki çay bardağını bırakıp ablasına döndü, oynadıkları lades oyununu hatırladı birden biraz etkilenmişti doğrusu, kazanacağindan çok eminken ablası kazanmıştı,her zaman ne olacağını kestiremeyiz diye düşündü lades oynarken Kendi hayatını bağışlamak maddeside olsaydı çoğu insan zamanından önce ölürdü diye düşüdu.Durdu birden nereden
Müslümanım diyen açıp okusun:)
Bismillahirrahmanirrahim
İngiliz Câsûsunun İ'tirâfları ve İngilizlerin İslam Düşmanlığı ismi çok ilgimi çekmekle beraber sıkıcı olduğunu düşündüğüm bir eserdi.Kitabı okuyunca tam tersi bir durum olduğunu tecrübe ettim.Kitap İngiliz câsusu Hempher'in İslam dünyasına haince sızıp ,İslamiyeti parçalamak ve vehhabilik mezhebini hâin planlarla nasıl ortaya çıkardığını anlatıyor. Kitap üç bölümden
İngiliz Câsûsunun İ'tirâfları ve İngilizlerin İslam DüşmanlığıM. Sıddık Gümüş · Hakikat Kitabevi · 20092,045 okunma
makbul bir romanın, okurun bönlük derecesinde canının istediği gibi ayar çekebileceği, kendinden menkul bir düzmece olması gerekir. Karakterleri daima iyi veya kötü, ya da fakir veya zengin olmaya mecbur etmek demokratik değildir. Her bir karakter kendine ait özel bir yaşama, özerkliğe ve yakışık alır bir yaşam standardına sahip olabilmelidir. Böylece, karakterlerin kendilerine saygısı olur, içleri huzurla dolar ve daha iyi hizmet verirler. Bunun kaosa yol açacağını söylemek yanlış olur. Karakterler bir kitaptan diğerine geçebilmelidir. Mevcut edebiyat külliyatının tamamı, kafası çalışan yazarların lazım gelen karakterleri çekip alabileceği bir limbo olarak görülmelidir; yazarlar ancak mevcut olanlar arasında amaca uygun kuklalar bulamadıklarında yeni karakterler yaratmalıdırlar. Modern roman büyük ölçüde referanslardan mürekkep bir eser olmalıdır. Çoğu yazar daha önce söylenmiş - genellikle çok daha iyi söylenmiş - şeyleri söylemekle harcıyor vaktini. Halihazırda var olan eserlere verilen referansların çokça olması, okuru her bir karakterin mahiyetiyle ilgili anında bilgi sahibi yapar, sıkıcı açıklamaları bertaraf eder ve şarlatanların, zıpçıktıların, el çabukluğunu marifet bilenlerin ve eğitim seviyesi düşük kişilerin çağdaş edebiyatı idrak etmelerini etkili bir şekilde önler.
Sayfa 52 - Everest 2014Kitabı okudu
